De stedenband La Libertad - Doetinchem
Elke maand doet Stichting Doetinchem en OntwikkelingsSamenwerking
(DOS) verslag van haar werkzaamheden. Op deze manier proberen we de
samenwerking en uitwisseling tussen Doetinchem en partnerstad La
Libertad een gezicht te geven. Zowel mensen uit La Libertad als uit
Doetinchem zullen aan het woord komen over het leven in La Libertad en
de zeer uiteenlopende werkzaamheden van Stichting DOS.
Comedor infantil
In 1996 ging een lid van de werkgroep DOS-Kerken mee met de delegatie
naar La Libertad. Dit bezoek resulteerde in een hechte band tussen de
werkgroep DOS-Kerken en de Comedor Infantil. Het is een opvang voor
ongeveer tachtig kinderen van de allerarmste gezinnen, waar kinderen
van drie tot zes jaar een warme maaltijd en kleuteronderwijs krijgen.
Met geld uit Doetinchem zijn inmiddels de volgende projecten
gerealiseerd:
- De aanbouw van een aparte keukenruimte, incl. inrichting en
voorraadkamer. De kook- en lesruimte zijn nu van elkaar gescheiden.
- Het aanbrengen van ramen en scheidingswanden in de ruimte.
Daarvoor zijn een aantal kasten gemaakt, die als scheidingswand
gebruikt kunnen worden.
- De aanschaf van twee watertanks (er wordt twee maal per
week vers water gebracht).
- Het opknappen van de speeltoestellen op de speelplaats.
- Aanleg van regenpijpen en putten voor de afwatering.
- Daarnaast hebben we ons garant gesteld voor het jaarlijkse
verbruiksmateriaal (o.a. schriften, pennen, kleurpotloden,
vouwblaadjes en ballen).
Sommige mensen grijpen de stedenband aan om bij de zustergemeente op
bezoek te gaan. Een docent van het Brewinc gebruikte hiervoor zijn
opfrisverlof. Hij was onder de indruk van de werkzaamheden van de
Comedor Infantil en hij besloot in zijn woonplaats actie te voeren om
de schooluniformen voor het basisonderwijs te bekostigen. Kinderen in
Nicaragua mogen gratis naar school, maar ze moeten wel een uniform
hebben. Dat kost 25 gulden en dat is voor de ouders van de Comedor
Infantil onbetaalbaar. Dat betekent dat het volgen van basisonderwijs
voor deze kinderen niet haalbaar is. Bij de start van het nieuwe
schooljaar in februari 2001 kon een groep kinderen in mooie, nieuwe
uniformen "overgaan" naar de basisschool.
Soy nica
De armoede onder de bevolking is nog steeds groot. De coördinatoren
van de Comedor Infantil vroegen zich af of er nog iets anders gedaan
kon worden om een eind te maken aan de ondervoeding en de slechte
levensomstandigheden van deze gezinnen. Er is in 1999 een project van
start gegaan waarin een groep van zestig vrouwen gaat werken aan de
verbetering van hun levensomstandigheden. Dit gebeurt via een traject
van scholing, verschaffing van kleine kredieten voor microbedrijfjes
en begeleiding bij het opzetten daarvan. Scholing vindt plaats op het
gebied van o.a. voeding, hygiëne, opvoeding en financiën. Het
programma richt zich op vrouwen, omdat zij in de meeste gevallen de
zorg en verantwoordelijkheid van de voedselvoorziening, de opvoeding
en het gezin dragen. Wanneer zij het economisch beter krijgen, heeft
dat een direct effect op de gezondheid en opvoeding van hun kinderen.
De Stichting Soya in Nicaragua (Soy Nica) in Managua begeleidt de
mensen in La Libertad bij de uitvoering ervan. De Stichting DOS steunt
dit initiatief en staat voor twee jaar garant voor de onkosten. Er is
voor het Soy Nica-project in Doetinchem een aparte werkgroep gevormd
met daarin vertegenwoordigers van DOS-Kerken en DOS-Gezondheidszorg.
Zij worden regelmatig op de hoogte gehouden van de voortgang van het
project. In september 2000 is het scholingstraject van de eerste groep
vrouwen afgerond. Aan 21 vrouwen zijn kleine kredieten verschaft van
ongeveer U.S.$ 50. Deze vrouwen hebben kleine handeltjes opgezet zoals
met het paard hout halen, varkens mesten, soep of tortilla's verkopen
in kleine winkeltjes aan huis.
Voor de leden van de werkgroep DOS-Kerken zijn de contacten en de
bezoeken over en weer erg inspirerend en een belangrijke motivatie om
met dit werk door te gaan. Tijdens de bezoeken aan La Libertad wordt
je getroffen door het optimisme en de blijmoedigheid van de mensen.
Ondanks hun beroerde situatie zijn mensen in de krottenwijken in staat
om weeskinderen op te nemen. Dit gevoel van saamhorigheid zie je
vooral bij de allerarmsten. Hiervoor kun je alleen maar diep respect
hebben. De warmte van de contacten en het enthousiasme van de mensen
houden ons gaande.