Beslissing om orgaandonor te zijn koppelen aan electronische
identiteitskaart (15/02/01)
Uit het antwoord dat ik twee dagen geleden kreeg van de minister van
Volksgezondheid op een mondelinge vraag over de problematiek van de
orgaandonatie blijkt dat de wet van 1986 op het terrein toch wat
mankementen vertoont. Mankementen die mensenlevens kosten. Volgens
transplantatiespecialisten meer dan 100 per jaar. Het grootste
probleem is een gebrek aan een duidelijke voorafgaande keuze van de
overledene zelf. De wet stelt wel dat wie zich niet uitdrukkelijk
verzet in principe donor is, maar in de praktijk wordt bij het
ontbreken van een uitdrukkelijke keuze van de overledene, de mening
van de familie gevraagd. Een procedure die zowel voor de arts, die
gevochten heeft voor het leven van zijn patiënt, als voor de
nabestaanden psychologisch erg belastend is. Bovendien blijkt uit de
cijfers dat in 1 op 5 gevallen de nabestaanden weigeren en de
transplantatie niet kan doorgaan. Relatief weinig mensen hebben zich
uitdrukkelijk opgegeven als donor, beduidend meer, maar alle
verhoudingen in acht genomen, geen al te grote groep heeft zich
uitdrukkelijk verzet. Het merendeel van de mensen heeft geen enkele
actie ondernomen. (cijfers op 12.02.01: registratie als donor: 24.941.
; verzet aangetekend: 192.135).
Een systeem waarbij iedere volwassene op een gegeven moment gevraagd
wordt uitdrukkelijk een keuze te maken en te bepalen of hij of zij al
dan niet orgaandonor wil zijn lijkt de meest aangewezen oplossing voor
het probleem. De invoering van de elektronische identiteitskaart is
een uitgelezen moment om dit systeem in te voeren. Op mijn vraag of
dit kon onderzocht worden bleef de minister van Volksgezondheid het
antwoord schuldig, hoewel ze het volste vertrouwen had in de
beveiliging van de gegevens. Ik zal de minister van Binnenlandse Zaken
vragen naar de technische mogelijkheden en de bereidheid deze piste te
onderzoeken. Indien het technisch-juridisch een haalbare kaart blijkt
zal ik een wetgevend initiatief nemen. Specialisten en ethici zijn het
erover eens dat een duidelijke beslissing van de potentiële donor
zelf, veruit de beste garanties biedt en ethisch en psychologisch het
meest verantwoord is. Uiteraard moet de mogelijkheid om zijn mening te
herzien, ingebouwd worden.
In afwachting van de invoering van de elektronische identiteitskaart
is er nood aan informatie over orgaandonatie, waarbij duidelijk het
onderscheid tussen donatie, autopsie en medische experimenten wordt
aangetoond. De minister sluit zich aan bij de noodzaak tot informatie,
maar wijst op de budgettaire beperkingen. De toestand in
Groot-Brittanië heeft echter voldoende aangetoond wat de rampzalige
gevolgen zijn van desinformatie en schandaalverhalen. Ondertussen zijn
de zieken die wachten op een transplantatie het slachtoffer. Honderden
mensenlevens zijn wel enkele miljoenen waard.
Auteur:
Kamerfractie
Els Van Weert, VU&ID-volksvertegenwoordiger
Meer informatie:
Contactpersoon: Els Van Weert
Telefoon: 0477/26.62.40
E-post: els.vanweert@volksunie.be