Verbod op commercieel gebruik van foetaal weefsel in VS
De Voorzitter van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA Den Haag
CSZ/ME-2151507
5 februari 2001
Tijdens de plenaire behandeling van het Wetsvoorstel foetaal
weefsel op donderdag 18 januari jl. heeft de heer Rouvoet mij
gevraagd na te gaan of het juist is dat het verbod op commercieel
gebruik van foetaal weefsel in de Verenigde Staten wordt omzeild
(Handelingen 2000-2001, nr. 39, Tweede Kamer, pag. 3145-3175). Ik
kan u hierover het volgende mededelen.
Het belangrijkste deel van onderzoek en behandeling met foetaal
weefsel vindt in de Verenigde Staten plaats in projecten die
worden gefinancierd door de National Institutes of Health (NIH).
Van de ongeveer 40.000 NIH-projecten zijn er minder dan 135 die
gebruik maken van foetaal weefsel. Van deze 135 zijn er drie tot
zes projecten waarbinnen behandeling/ transplantatie (diabetes,
Alzheimer en Parkinson) plaatsvindt.
Foetaal weefsel wordt met name ter beschikking gesteld vanuit een
'bewaarplaats' die teld vanuit een
'bewaarplaats' die door de Universiteit van Washington wordt
beheerd (en gefinancierd door NIH). Dit foetaal weefsel komt
beschikbaar na een miskraam of na een abortus provocatus (voor
1993 mocht geen weefsel van een abortus provocatus gebruikt
worden). Tevens bestaan er op diverse plaatsen cel- en
weefselbanken van waaruit onderzoekers tegen vergoeding van
onkosten weefsel kunnen kopen. Het 'for-profit' verkopen van
weefsel is in de VS bij wet (uit 1993) verboden. Dit geldt zowel
voor de overheid als de commerciële sector. De overheid heeft
verder de plicht om bij te houden welk weefsel voor
transplantatiedoeleinden gebruikt wordt. Dit laatste geldt niet
voor de commerciële sector.
Bedrijven kopen vrijwel altijd hun weefsel bij de Universiteit van
Washington of de 'non-profit'- weefselbanken. Voor commerciële
bedrijven wordt een hogere prijs in rekening gebracht omdat bij
hen ook de overhead van de universiteit/instelling in rekening
wordt gebracht.
De laatste jaren zijn er regelmatig wilde verhalen geweest over
misbruik. Recentelijk is hiernaar een onderzoek geweest van de
General Accounting Office (de VS-Rekenkamer). Die heeft hier
nauwelijks bewijs voor gevonden. Het zou wel eens, sporadisch,
zijn voorgekomen, maar redelijk snel ook weer onder controle zijn
geweest. Er lijkt ook weinig aanleiding te zijn om op illegale
wijze weefsel aan te kopen, omdat men goed toegang heeft tot de
'non-profit'-instellinge
'non-profit'-instellingen waar men tegen onkostenvergoeding
weefsel kan verkrijgen. Bovendien zal men zijn reputatie er niet
aan willen wagen om hierbij betrokken te zijn.
De Minister van Volksgezondheid,
Welzijn en Sport,
dr. E. Borst-Eilers
>