(5 februari 2001)
CVP IN DIALOOG MET BROEDERLIJK DELEN OVER CENTRAAL-AFRIKA
Een delegatie van Broederlijk delen was te gast op het partijbureau van de
CVP om er toelichting te geven bij het rapport "een jaar
Centraal-Afrikabeleid van Belgie 1999-2000". Broederlijk Delen is een van
de Centraal-Afrikaspecialisten onder de Vlaamse NGO's. Hun analyses en
aanbevelingen werden positief onthaald.
De CVP stelde op haar beurt haar standpunt m.b.t. Centraal-Afrika voor. Het
feit dat minister Michel een grote interesse en bedrijvigheid toont t.a.v.
Centraal-Afrika is zeker positief. De dood van Laurent Desiree Kabila en
het aantreden van Joseph Kabila creeren een nieuwe gelegenheid voor
politieke en diplomatieke initiatieven in de Congolese crisis. Er zijn op
dit ogenblik mogelijkheden waar de regering op moet inspelen. De CVP
waarschuwt tegelijk voor overdreven optimisme. We hebben ook ernstige
bedenkingen bij de manier waarop minister Michel soms optreedt. Bovendien:
wat men aankondigt, moet men ook uitvoeren.
Hieronder de voornaamste elementen uit het CVP-standpunt.
* Geen cavalier seul. De CVP vraagt de regering om internationaal overleg
te plegen en niet "cavalier seul" te spelen. Het Belgische Afrikabeleid
moet beter afgestemd worden op het EU-beleid. Intensief overleg met de
contactgroep Verenigde Staten, Frankrijk en Verenigd Koninkrijk is nodig.
Belgie moet de rol van stille bemiddelaar aannemen. Dat is niet
mediageniek, maar wel het meest effectief. Het Europees voorzitterschap van
Belgie biedt hiertoe uitstekende mogelijkheden.
* Mensenrechten niet vergeten. De CVP meent dat minister Michel en de
regering schendingen van de mensenrechten en het humanitair recht
consequent onder ogen moeten nemen. Een meer moedige en evenwichtige
houding bij het aanklagen van die schendingen is nodig zeker tegenover de
systematische schendingen door (of met indirecte steun van) de Rwandese en
Oegandese strijdkrachten in Oost-Congo.
* Voorwaardelijke budgettaire steun. Budgettaire steun aan oorlogsvoerende
landen moet worden gekoppeld aan de vooruitgang in het vredesproces (cfr.
rapport in het Europees Parlement van Johan Van Hecke van oktober jl.).
Minister van Financien Reynders moet bewerkstelligen dat IMF en Wereldbank
de indirecte financiering van oorlogvoerende partijen stopzetten.
* Wapenembargo. De CVP pleit voor een wapenembargo, niet alleen voor Kongo
maar voor heel de regio van de Grote Meren. De Europese Raad Algemene Zaken
overwoog dit twee weken geleden. Overwegen is echter niet genoeg.
* Vredesmacht. Belgie moet bij de VN-Veiligheidsraad aandringen op een
vredesmacht met een mandaat onder hoofdstuk VII van het Handvest van de
UNO, met de bedoeling de vreemde machten uit het land te verdrijven en de
milities te ontwapenen. Een groter engagement van Belgie t.a.v. MONUC is
daarbij nodig. Zoniet is het Belgisch pleidooi ongeloofwaardig.
* Slimme sancties. Belgie (en de andere EU-lidstaten) moet(en) meer
'smart sanctions' toepassen tegen protagonisten die zich niet inschrijven
in een constructieve vredeslogika. Enkele voorbeelden: de weigering van
visa of de bevriezing van buitenlandse tegoeden om politieke
verantwoordelijken of militairen die het vredesproces belemmerden of
opriepen tot geweld, te pareren.
* Staatssecretaris Boutmans is al te vaak onzichtbaar achter de brede rug
van Minister Michel. Zijn departement is nochtans een van de belangrijkste
uitvoerders van het Afrikabeleid op het terrein. Boutmans moet dringend
werk maken van een coherent actieplan voor de ontwikkelingssamenwerking in
die regio.
De CVP is op elk van deze punten bereid constructief aan het
Centraal-Afrikabeleid mee te werken en zal haar verantwoordelijkheid
opnemen in alle parlementen.
Stefaan De Clerck
Algemeen Voorzitter
Luk Vanmaercke
Woordvoerder
02/238.38.75