Nederlandse Vereniging van Fotojournalisten

Vormgeving Zilveren Cameraboek 2000
maakt tongen los

"Vaak lees je dat er duizenden foto's voor een wedstrijd zijn ingestuurd en dan vind je maar klein deel van de foto's in een boek terug. Voor dit Zilveren Cameraboek wilden wij iets heel anders. We wilden laten zien dat er heel veel fotografen insturen voor de belangrijkste wedstrijd in de Nederlandse fotojournalistiek. En we wilden laten zien hoe actief Nederlandse fotografen zijn. We wilden een boek dat echt opvalt." Aldus Jan van der Schans (54) uitgever van het Zilveren Cameraboek 2000. "Door het gekozen oblongformaat doet het boek recht aan de "liggende" foto en door het publiceren van veel ingestuurd beeldmateriaal geeft het een fotografisch beeld van de 'stand in het land'. Het is een echt kijkboek.'

Max (36), boekverkoper te Utrecht - "Ik vind het wel flitsend. Je kunt nu zelf zien wat er allemaal is ingestuurd voor de wedstrijd. Het doet meer recht aan al die fotografen die de moeite nemen om hun foto's te selecteren. Foto en kleur omslag verkoopt." Chris Keulen (41), fotojournalist - "De prijswinnaars staan overal tussenin, dat kan toch niet de bedoeling zijn. Oblongformaat op zich geen gek idee, maar de 'funmail' moet meer naar achteren en het bijschrift moet bij de foto, ook de series moeten bij elkaar worden geplaatst. Deze opmaak werkt wel als je De Telegraaf of Het Algemeen Dagblad gewend bent, maar ik ben meer voor Trouw."

Koen Verheijden (27) fotojournalist en dit jaar winnaar van de oeuvreprijs voor fotojournalisten tot 30 jaar - Ik vind dat het boek door zijn vormgeving onoverzichtelijk is. Als presentatie is zo'n jaaroverzicht te rommelig. Ik was behoorlijk lang bezig om te ontdekken hoe het boek in elkaar zit. Ik pleit voor meer ruimte voor de foto. Nu is nergens een complete serie te vinden. Ik vind dat de vormgeving ondersteunend is aan foto en tekst. Nu is er uitgegaan van het idee 'wat kunnen we met deze foto's allemaal doen'. Overigens vind ik het drukwerk erg goed.

Eveline Jacq (47) fotojournalist - "Het is echt een aanwinst. Prettig om in handen te hebben. Ook het drukwerk vind ik erg mooi; verrassend hoge kwaliteit. Doorgaan op deze weg. Je kunt zien wat er op de finish lag en geeft een goede indruk van de Nederlandse fotojournalistiek. Door al dat andere beeldmateriaal kun je zelf constateren wat de doorslag kan geven voor een winnend beeld. Op zich prima dat het boek extreme reacties oproept, dat betekent dat het niet in de la verdwijnt. Het boek ademt een hedendaagse sfeer. Door deze aanpak geeft het een indruk van flashback en zo kijken mensen tegenwoordig."

Wubbo de Jong (54) fotojournalist - "Fotografen willen weten wie een foto heeft gemaakt. Deze moderne vormgeving nodigt mij niet uit om in rust de foto's te bekijken. Ik vind het zo niet sterk. Neem nou voorin zo'n foto van Heineken. Op zich een verrassende foto, maar zo op die pagina.... Ik vind die kleine fotootjes niet goed. Als je meer beeld in het Zilveren Cameraboek wilt dan moet je elk jurylid vier a vijf foto's laten kiezen die de 'eindstreep' niet winnend gehaald hebben. En die gewoon 'groot' meenemen. Ik heb toch moeite met het oblongformaat. Als dat zo doorgaat past het niet meer in mijn boekenkast bij al die andere Zilveren Cameraboeken."

Joyce van Belkom (27) fotojournalist en dit jaar winnares van de 1e prijs Buitenland Documentair - Super interessant al die kleine fotootjes, ik ben er eens goed voor gaan zitten. Het is echt een aanwinst omdat je nu ziet wat andere collega's maken die net niet gewonnen hebben. Ik heb er toch hele mooie series in ontdekt. Wel jammer dat de winnende foto's ingekapseld zijn door die kleine fotootjes; zo'n 'venster' beinvloedt teveel de foto's in het midden van de pagina. Liever zag ik een pagina kleintjes. Ik ben gewend aan 'drukke' lay out. Op de academie maakten de studenten vormgeving het meest schreeuwend drukwerk. Die afwisselende opmaak en die aflopende pagina's vind ik erg goed.

Nog een keer Jan van der Schans: We wilden iets nieuws, iets totaal anders. Een boek dat eruit springt en dat de Nederlandse fotojournalistiek een heel eigen herkenbare identiteit geeft. Ik zou in deze stijl door willen gaan. De navigatie kan beter en soms kun je beter een foto's paginagroot meenemen en zo zijn er nog wat punten die we de volgende keer kunnen verbeteren. (...) Het boek moest voor de feestdagen (december 2000) in de winkel liggen. (...) Ik heb er al duizend meer verkocht dan vorig jaar, maar ik zou willen dat er volgend jaar vijfduizend boeken verkocht worden, een mooie opsteker voor de Nederlandse fotojournalist, dacht ik zo.

E-mailadres beeldschrift@wxs.nl staat open voor uw bijdrage aan de discussie.