Persconferentie Rutte na ministerraad 23 september 2011

Minister-president Rutte:
Vandaag was een korte ministerraad na een, ik mag wel zeggen, goed gevulde week. Een aantal collega's heeft inmiddels ook buitenlandse verplichtingen, onder andere bij de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. En de collega van Financiën, Jan-Kees de Jager, is naar het IMF in Washington afgereisd inmiddels. Het zal u niet zijn ontgaan, gisteren en eergisteren is er intensief gedebatteerd in de Tweede Kamer en zelf ook gisteren met de Tweede Kamer. In het antwoord op de eerste termijn van de Tweede Kamer. Ik denk dat we gisteren een heel stevig debat hebben gehad. Op de inhoud. Zes uur lang. Alle grote onderwerpen langsgelopen. Pensioenakkoord. De maatregelen in de zorg. De maatregelen in de sfeer van de sociale zekerheid en de veiligheid en migratie. Ik moet zeggen dat het debat goed was. Het ging over de inhoud. Het ging ook over de vorm een half uur lang, maar het ging toch, we moeten even onze zegeningen tellen, zes uur lang echt over de inhoud. Ik heb het gevoel dat ik de koers van het kabinet in dat debat in alle scherpte met het parlement nog eens goed heb kunnen neerzetten, dat daarmee ook de verschillen en de overeenkomsten zichtbaar zijn. U weet dat wij bij ons aantreden drie beloftes gedaan: staatsschuld op orde, die groeimotor van Nederland op gang krijgen, maar ook grenzen stellen en grenzen handhaven en ervoor zorgen dat het land veiliger wordt en dat we een modern migratiebeleid hebben. Al die beloftes blijven staan, ondanks de aanwakkerende storm in Europa zijn deze beloftes volledig relevant. Sterker nog, juist ook door de aanwakkerende storm in Europa kun je zeggen dat deze beloftes alleen maar relevanter zijn geworden, want ze zorgen namelijk voor een grondige, degelijke basis onder de Nederlandse economie en zorgen ook voor vertrouwen, bijvoorbeeld in de financiële markten, over onze stabiliteit en bij de bevolking, dat men weet dat we bezig zijn de staatsschuld af te bouwen en niet de rekening door te schuiven.

Waar ik blij mee was gisteren vast te stellen, is dat er in de Kamer steun is voor deze plannen en ik realiseer mij dat dat niet altijd vanzelfsprekend is, omdat wij niet voor alle plannen op voorhand ook een meerderheid hebben in de vorm van de samenwerking tussen de drie samenwerkende partijen. We hebben ook het afgelopen half jaar gezien dat sommige grote onderwerpen in de Kamer gerealiseerd zijn dankzij steun van partijen die geen onderdeel uitmaken van de samenwerking. De missie naar Kunduz. Het hele stuk rondom de pensioenen, het zogenoemde pensioenakkoord. En niet in de laatste plaats de eurocrisis en de steunoperaties die daarmee samenhangen en ik ben de Kamer dankbaar voor die steun en ik realiseer mij zeer wel dat die steun zeker niet vanzelfsprekend is en dat we daar in gezamenlijkheid iedere dag hard voor moeten werken.