Antwoorden op kamervragen van het Kamerlid Leijten over het bericht dat tienduizenden medewerkers in de thuiszorg hun baan gaan verliezen

De Voorzitter van de Tweede Kamer
der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA DEN HAAG

MEVA-K-U-2893281

Datum 1 december 2008
Betreft Kamervragen

Geachte voorzitter,

Hierbij zend ik u de antwoorden op de vragen van het Kamerlid Leijten (SP) over het bericht dat tienduizenden medewerkers in de thuiszorg hun baan gaan verliezen (2080904700).

Hoogachtend,

de Staatssecretaris van Volksgezondheid,
Welzijn en Sport,

mw. dr. J. Bussemaker


Antwoorden op kamervragen van het Kamerlid Leijten over het bericht dat tienduizenden medewerkers in de thuiszorg hun baan gaan verliezen.
(2080904700)

Vraag 1

Wat is uw reactie op het bericht “Thuiszorg snijdt in loon”? 1)

Antwoord 1

Ik zou het zeer betreuren als medewerkers in de thuiszorg hun baan zouden verliezen. De mensen in de zorg hebben we hard nodig. De vraag naar zorg zal niet minder worden. Daarom ga ik er van uit dat medewerkers hun baan zullen kunnen blijven houden, of bij hun huidige werkgever of een andere aanbieder in de zorg.

Vraag 2

Welke acties gaat u ondernemen om de medewerkers te behouden?

Antwoord 2

Voor mijn algemene beleid voor de arbeidsmarkt verwijs ik naar de arbeidsmarktbrief van de minister en van mij (de laatste was TK 29282, nr. 46, de volgende komt eind 2008). Voor mijn aanpak specifiek gericht op de via de Wmo bekostigde thuiszorg verwijs ik naar mijn eerdere acties op dit terrein: het afsluiten van een convenant, het faciliteren van het Mobiliteitscentrum Thuiszorg, de subsidieregelingen, de brochures sociaal verantwoord aanbesteden en de aangekondigde wetswijziging.

Vraag 3

Welke garanties bouwt u in om te voorkomen dat bij nieuwe aanbestedingsrondes het personeel de prijs betaalt?

Antwoord 3

Ik heb gemeenten een handreiking gedaan om zo veel mogelijk sociaal overwogen aan te besteden. Bovendien hebben sociale partners CAO’s afgesproken wat garanties biedt voor de medewerkers in de zorg. Naleving van gemaakte afspraken kan dan namelijk in uiterste instantie in rechte worden afgedwongen. Het systeem van aanbestedingen zal dat bewerkstelligen, in samenhang met ons stelsel van arbeidsverhoudingen (met name het afsluiten en naleven van CAO’s) en het toenemend cijfermatig en zakelijk inzicht van zowel de aanbesteders (gemeenten) als van degenen die er op reageren (aanbieders). Bij dat toenemend inzicht doel ik op inzicht in de kostprijs, inzicht in het feit dat aanbieders zich niet lang kunnen veroorloven onder de kostprijs te leveren en inzicht in het feit dat een op korte termijn voordelig lijkend contract voor alle betrokkenen uiteindelijk onvoordelig kan blijken te zijn als het verlieslatend is. Zie ook mijn antwoorden van 24 oktober 2008 op uw eerdere vragen hieromtrent (aanhangsel van de Handelingen 436 en 437, pag. 911 t/m 914) en mijn brief van dezelfde datum over het aanbesteden (TK 29538, nr. 90).

1) http://www.ad.nl/binnenland/2749608/Thuiszorg_snijdt_in_loon.html