Symposium tien jaar LOCOV
Alleen de uitgesproken tekst geldt.
Beste mensen,
Ik heb het verslag er eens op nageslagen van de eerste bijeenkomst van het Locov tien jaar geleden. Daaruit blijkt dat alle deelnemers zich realiseerden dat ze aan een ongewis avontuur begonnen. De weg was zo nu en dan wat hobbelig, soms wisten we niet welke afslag we moesten nemen, maar we zijn toch uiteindelijk hier aangekomen, 29 september 2009. Het Locov bestaat tien jaar. Van harte gefeliciteerd!
Het Locov is een vitaal en stevig gezelschap. En wat zo leuk is: u kijkt vandaag niet alleen terug, somt niet uitsluitend de successen uit het verleden op. Nee, u kijkt juist vooral naar voren en naar buiten, u onderzoekt hoe anderen het doen en wat er in de toekomst misschien verandert. Ik vind dit een teken van kracht en het geeft mij vertrouwen dat het Locov ook over tien jaar springlevend zal zijn.
Een jubileum is altijd hét moment om de gedachten naar de toekomst te laten gaan. Welke kant gaat het op met het openbaar vervoer? Waar gaat het heen met de invloed van consumenten en consumentenorganisaties? Wat betekent dit voor het Locov? Ik kan net als u, niet in de toekomst kijken. Maar ik ben er ten volle van overtuigd dat het nuttig en noodzakelijk is om als consumentenorganisaties, NS en VenW met elkaar om de tafel te blijven zitten.
Sommige onderwerpen passeerden de afgelopen tien jaar regelmatig de revue. Bijvoorbeeld de dienstregeling - altijd een hot item -, de tarieven, de beschikbaarheid en verdeling van de capaciteit op het spoor, de toegankelijkheid van het OV en de laatste jaren natuurlijk het Vervoerplan. Dat betekent echter niet dat de betrokkenen in het Locov rituele dansjes uitvoeren; de discussies in het Locov gaan écht ergens over en leiden écht ergens toe. We zijn het allemaal met elkaar eens dat we de belangen van de reiziger alleen kunnen behartigen als we met elkaar in gesprek gaan én blijven.
[Ik zou zeggen, laat dat alstublieft ook voor de OV-chipkaart gelden. De Consumentenbond, Rover, ANWB, LSVb en de CG-raad, vorige week trok u zich terug uit het chipkaartoverleg. U zei het vertrouwen op, en dat is een belangrijk signaal en dat vatten de staatssecretaris en ik ook beide zo op. Maar de belangen van de reiziger zijn altijd het best gediend met de betrokkenheid van de consumentenorganisaties.]
Beste mensen,
De komende jaren blijven uw vakkundige adviezen van pas komen. Zeker als u nagaat dat de reiziger steeds centraler komt te staan ons beleid. Neem nu het Actieplan Groei op het Spoor en het Programma Hoogfrequent Spoor, u allen welbekend. Even kort door de bocht gezegd, gaat 4,5 miljard euro naar capaciteitsuitbreiding en een hogere frequentie van treinen. Dat is een mijlpaal voor vervoerders, voor ProRail, en niet in de laatste plaats voor de reizigers en de organisaties die hen vertegenwoordigen. Want er komt meer ruimte op de rails, en meer ruimte op de rails is meer ruimte voor de reiziger. We weten allemaal hoe vervelend het is om een trein nét te missen. In de toekomst is dat op vele plekken in Nederland geen probleem meer, want tien minuten later gaat de volgende trein.
En er zit méér in de plannen. Niet allemaal grote zaken, maar wel goede dingen voor de reiziger die dagelijks op en neer reist. Fietsenstallingen bij stations bijvoorbeeld. Die worden door het hele land opgeknapt en bij de tijd getrokken. Wachtruimten op stations krijgen de komende jaren een opknapbeurt van ProRail. Op kleine stations betekent dit dat mensen niet meer in de regen hoeven te staan, op de wat grotere stations komen er sfeervolle plekken om even te staan. Op station Duivendrecht kan de reiziger tegenwoordig al genieten van een oase met planten, en op station Sloterdijk is de centrale hal als huiskamer ingericht. Dat is natuurlijk opknappen met een knipoog, bij wijze van experiment, maar ik juich het van harte toe. We moeten immers weten wat de reiziger prettig vindt.
En ik kan alvast een tipje van de sluier oplichten van de MobiliteitsAanpak die de staatssecretaris en ik begin oktober presenteren. Ook daarin is er volop aandacht voor de OV-reiziger. Als minister van Verkeer en Waterstaat heeft de bereikbaarheid in Nederland mijn hoogste prioriteit. En ik heb een soort cultuuromslag voor ogen. Want zou het niet mooi zijn als mensen elke keer opnieuw bewust kiezen hoe zij van A naar B gaan komen? Trein, auto, bus of fiets? Of een slimme combinatie? Goed kiezen kan alleen als je de juiste informatie hebt. En als je de juiste informatie bijzonder gemakkelijk kan verkrijgen. Daar werken we op het ministerie echt keihard aan. En ik kan u vertellen: informatievoorziening gaat de komende jaren echt naar een hoger plan, zodat de reiziger altijd geïnformeerd is over de beste route en het beste vervoersmiddel.
Beste mensen,
Er wordt wel eens gemopperd op overlegorganen. Praten om het praten, zonder dat er iets uitkomt, dat is dan de kritiek. Dat geldt zeker niet voor het Locov. Ten eerste omdat het Locov het altijd concreet houdt, het gaat over de dagelijkse praktijk van van de reiziger. Ten tweede omdat u in het Locov niet overlegt om het overleg, maar zich richt op adviezen over voorgenomen maatregelen. En ten derde omdat in de praktijk blijkt dat het overleg en de adviezen zoals die binnen het Locov passeren onomstotelijk invloed hebben.
U denkt mee en bent zeker niet per definitie overal tegen. U bent allemaal zeer gedreven en bevlogen in het behartigen van de belangen van de reizigers. Op die manier draagt u bij aan het goed functioneren van het Locov en het OV.
Het Locov wens ik veel succes voor de komende tien jaar, ga zo door met het verbeteren van het OV voor de reiziger. Want dat is wat ons allen hier bindt: een warm hart voor het OV!
Dank u wel.