Bont voor Dieren
Gezocht: Levend, niet dood!
Economische studie bevestigt:
Zeehondentoerisme in Namibië levert 300 procent meer op dan de Zeehondenjacht.
In opdracht van drie internationale dierenwelzijnsorganisaties is een vergelijkende studie naar de economische waarde van de zeehondenjacht in Namibië uitgevoerd, afgezet tegen de opbrengsten van het toerisme dat het kijken naar zeehonden op zal leveren. Het onderzoek toont overtuigend aan dat zeehonden levend veel meer opleveren dan doodgeknuppeld. Vergelijking van beide activiteiten laat zelfs zien dat de jaarlijkse zeehondenjacht in Namibië een groot gevaar vormt voor het veel winstgevender spotten van zeehonden.
Bont voor Dieren directeur Nicole van Gemert: "We proberen al jaren aandacht te vragen voor de massale slachting van zeehonden in Namibië. Bijna niemand beseft dat daar ook een grote jacht plaatsvindt, en dat komt omdat het haast onmogelijk is er beelden van te krijgen. Er ligt voor ons een belangrijke taak om de Namibische overheid ervan te overtuigen dat toerisme veel meer oplevert."
Het rapport: 'The economics of seal hunting and seal watching in Namibia', is uitgevoerd in opdracht van de dierenbeschermingsorganisaties Bont voor Dieren, Humane Society International (HSI), Respect for Animals (RFA) en de World Society for the Protection of Animals (WSPA) door Economists at Large. Het rapport toont aan dat in 2008 de zeehondenjacht maar 350.000 euro heeft opgebracht, een zwakke vergelijking met de opbrengst van het toerisme voor zeehonden, dat zo'n anderhalf miljoen euro opbracht in dezelfde periode.
Het economische rapport geeft een gedetailleerd inzicht in de zeehondenjacht door middel van het onderzoek naar de monetaire voordelen die aan elke facet van de zeehondenhandel zit. Mannetjes zeehonden leveren de grootste winst van de zeehondenjacht op, omdat hun geslachtsdeel verkocht wordt op de Aziatische markt voor bijna 100 euro, vanwege de zogenaamde afrodiserende werking. De zeehondenpups worden gedood voor hun vacht, waarvan elke vacht maar 4 euro oplevert. Naast de lage inkomsten die de zeehondenjacht oplevert, levert het ook nog een groot gevaar op voor het veel lucratievere toerisme: ieder jaar een massale slachting kan leiden tot het instorten van de zeehonden populatie, zoals eerder gezien in 1990.
Het is haast niet te rijmen dat het bekijken van de zeehonden plaatsvindt op dezelfde stranden waar ook de slachting is toegestaan: Cape Cross, Atlas Bay en Wolf Bay. Gedurende het jachtseizoen op zeehonden, dat plaatsvindt van 1 juli tot 15 november, worden honderden zeehondenpups doodgeknuppeld vanaf 8 uur in de ochtend op het strand van Cape Cross, wat een 'zeehonden reservaat' is. Twee uur later wordt hetzelfde strand geopend voor de honderden toeristen die de zeehonden komen bekijken.
"Elk jaar worden er 85.000 zeehondenpups op gruwelijke wijze doodgeknuppeld in Namibië en dit alleen om er een paar dollar mee te verdienen voor hun pels, terwijl deze pups levend zoveel meer kunnen opleveren voor de Namibische economie" zegt Claire Bass, Campagneleider van WSPA "Eco-toerisme is een groeiend deel van de Namibische identiteit, maar toeristen zullen geschokt zijn wanneer ze erachter komen dat de zeehond die ze die ene dag hebben gefotografeerd de volgende dag doodgeknuppeld wordt. Zeehonden bezichtiging en de commerciële zeehondenjacht zijn onverenigbare industrieën en er is nu bewezen dat er een duidelijke economische aanleiding is voor de Namibische overhead om deze zeehonden te beschermen."
Noot voor redacties