Gemeente Westvoorne
Nieuwjaarstoespraak 2010
Op dinsdag 5 januari om 20.00 uur heeft burgemeester De Jong van de
gemeente Westvoorne zijn nieuwjaarstoespraak gehouden.
Dames en heren, ik wil graag met u proosten op 2010.
Ik wens u allen een jaar vol Geluk, Gezondheid en Warmte toe. Proost.
Â
Dames en heren, Ik weet niet hoe u het nieuwe jaar bent ingegaan, maar
ik heb een frisse start gemaakt. En ik moet u zeggen, zoân
nieuwjaarsduik is, verrassend genoeg, even dwaas als leuk. Ik kan het
u aanraden. Voor mij is het even schrikken als je daarna de beelden
van jezelf ziet, maar dat bevestigt weer een goed voornemen.
Â
2009 was een apart jaar voor onze gemeente. Veel gerealiseerd, veel
belangrijke besluiten en helaas een afsluiting van het politieke jaar
waar niemand trots op kan zijn.
Daarnaast moesten we definitief afscheid nemen van Johan Rehorst, een
markant raadslid.
Â
Veel gerealiseerd, ga maar na: de Gemeentewerf is opgeleverd in
Oostvoorne, de Brandweergarage, De Man, De Ruy met prachtig kunstwerk,
Valweg/Hoefweg. Allemaal plannen waarvan we mogen zeggen dat ze met
hoge kwaliteit zijn uitgevoerd. Voor het eerst in 7 jaar is de
woningvoorraad van het woonbedrijf uitgebreid, en het duurt niet lang
voor het zwembad met sporthal, de Donselaer/Zonnehove en de Swinshoek
zijn opgeleverd. Voor een kleine gemeente in korte tijd een
gigantische lijst. Iets om tevreden over te zijn, tegelijk wel een
punt van aandacht, want de piekbelasting voor de burger in met name
Oostvoorne was hoog.
Â
We zijn in 2009 een stap verder gekomen in de deregulering. De
flitsvergunning is ingeburgerd en als straks omgevingsvergunning is
ingevoerd, zal de burger merken dat het weer iets gemakkelijk is
geworden. En dat gemakkelijker, niet per definitie leuker is, is
alleen aan de orde bij de belastingdienst.
Â
Naast alle prachtige evenementen die we al hebben, is er weer een
geslaagde bijgevoegd in 2009: de Zomermarkt in Rockanje. Een gezellig
blijvertje naar het zich laat aanzien. Gezellig was ook
oudejaarsnacht. Iedere vernieling is er één teveel, maar relatief
gezien mogen we tevreden zijn over de wijze waarop oudjaar in onze
dorpen wordt gevierd.
Â
Dat 2009 politiek gezien eindigde met het soort vuurwerk waar je niet
van geniet, doet het aanzien van de politiek geen goed. Het is niet
aan een burgemeester om een politiek oordeel te vellen, behalve als
hij als burger in het stemhokje staat. En dat is toch één van de
grote vragen van 2010, de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen.
Spannend als altijd, nu met een nieuwe partij er bij. Van mij krijgt u
geen stemadvies, wel het advies te gaan stemmen. Zoals Joop den Uyl
ooit tijdens een campagne, waar hij op zijn charmante wijze rozen
uitdeelde, de vraag kreeg: âHee Joop waarom zou ik nog gaan stemmen?â
Waarop hij antwoordde: âHet is de enige keer, dat jouw stem evenveel
waard is, als die van je baas.â
Â
Ik ga het in deze nieuwjaarstoespraak verder over 2010 hebben. Want
het gaat om het nieuwe jaar. Ik zag Freek iets doen wat
nieuwjaarsconference heet, maar over het oude jaar ging. Nu heb je ook
oudejaarsconferences die nergens over gaan.
Â
2010 is een jaar met veel kansen. Waarom? Er zijn veel zaken afgerond
en dan ontstaat ruimte voor nieuw en er is veel in de steigers gezet.
Laat ik wat zaken langslopen.
Â
Op één van de laatste dagen van het vorige jaar heeft de raad twee
belangrijke besluiten genomen: de toekomstvisie en de structuurvisie
glasintensiveringsgebied. Nu de lang gevraagde duidelijkheid
voorhanden lijkt, er volgt nog een belangrijk besluit in februari, is
zorgvuldigheid geboden richting alle betrokkenen. Maar ook
voortvarendheid. De uitvoering zal zeker niet gemakkelijk zijn.
Â
Het tweede besluit: de toekomstvisie brengt me terug bij mij toespraak
van twee jaar geleden. De bestuurskrachtmeting was toen net bekend en
bracht twee kernthemaâs naar voren die sindsdien mijn bestuurlijke
agenda voor een belangrijke deel bepalen:
1. Er is sprake van een vertrouwenscrisis tussen bestuur en burger, ik
kom daar straks op terug en
2. Deze gemeente heeft behoefte aan een identiteit. Wie zijn wij.
Â
Wie ben ik is een vraag die veel therapeuten werk verschaft, wie zijn
wij is een vraag die we met elkaar als samenleving hebben beantwoord.
Â
Westvoorne is de tuin van Rijnmond, met een openlandschap, dorpse
kernen en een zelfstandige gemeente die graag wil samenwerken met de
collega-gemeenten op Voorne-Putten. Dat zijn de kernwaarden die we de
komende jaren als leidraad gebruiken bij de kansen die er voor onze
mooie gemeente liggen. De toekomstvisie is een leidraad waaraan de
komende jaren alle belangrijke ontwikkeling getoetst zullen worden.
Â
De kansen hebben we benoemd en zullen het komende decennium worden
uitgewerkt. Dat doen we met elkaar. We mogen dankbaar zijn dat zoveel
mensen zoveel tijd en energie hebben willen steken in de
totstandkoming van de visie. Nu is het aan ons als gemeente, maar
zeker ook aan de ondernemers en burgers in onze gemeente om samen aan
de visie te gaan werken. Er zit veel denkkracht en organiserend
vermogen in deze gemeente. Hier ligt een kans!
Â
De toekomstvisie is een agenda die het zicht op de ontwikkelingen
verheldert. U heeft wellicht al op het scherm de presentatie gezien,
waarin deze lamp wordt gebruikt als symbool voor de slogan: helder
zicht op ontwikkeling.
Â
Het is een mooie lamp, al zou hij bij ons interieur niet staan. Werk
en privé moet je scheiden. Ik draag de ambtsketen thuis ook niet,
misschien een schok voor sommigen. Zo werd ik vrijdag na de duik op
het strand gevraagd, waarom ik mijn keten niet om had. Ik dacht er
over om ernstige dingen te vertellen over metaal dat kan vastvriezen
aan huid en methoden om het weer los te krijgen. U krijgt daar vast
een beeld bij. Ik heb maar gezegd dat het koninklijke voorschrift dat
absoluut verbiedt. Laf, geef ik toe, want de koningin is ook geen
voorstander van twitteren en dat doe in 2010 ook. Bij wijze van
experiment. Gelijk een nieuwtje voor de pers. Toen iemand mij de
eerste keer uitlegde wat twitter was, was mijn reactie joh, twitter
op. Een reeds twitterende collega heeft me echter op het spoor
gebracht om het eens te proberen omdat er meer mee kan dan op voorhand
gedacht. Als u mij dit jaar op vreemde momenten een foto ziet maken,
dan weet u waar het voor is.
Â
Ik vind de lamp een mooi symbool voor een helder zicht op
ontwikkeling.
Misschien nog mooier vind ik het cadeautje wat we u straks mee willen
geven als dank voor uw komst. Het is een USB-stick waar de presentatie
op staat. Een USB-stick, maar wat voor één, een absoluut unieke
strandpaal-USB-stick, die daadwerkelijk paal 12 voorstelt, die u bij
het tweede slag kunt vinden. Ook na het aanbrengen van de
kustversterkingen.
Â
Ik zou nog iets zeggen over het vertrouwen tussen overheid en burger.
Een lastig thema, maar wel een kernthema, waarvan ik hoop dat de
nieuwe raad en college dat ook als één van de kernthemaâs zullen
benoemen. Er is in de afgelopen periode een aantal belangrijke stappen
gezet tot verbetering die de nieuwe raad verder kan brengen. Ik denk
dan aan de werkgroep van huidige raadsleden die binnenkort een advies
uitbrengt over de vergadercultuur en de wijze waarop de raad zich
beter kan voorbereiden op besluitvorming.
Â
Ik denk dan ook, naast het besluit over de toekomstvisie, aan de
vastgestelde communicatienota. Een nota waarin zelfkritiek te lezen
stond en die veel handvatten geeft om zaken te verbeteren. Met name
een verankering van het interactief betrekken van de burger is een
belangrijke stap. Daar ligt een sleutel in het verbeteren van
vertrouwen. Een andere sleutel ligt in een deugdelijke
dienstverlening, die in allerlei onderzoeken overigens als goed wordt
bestempeld, en waar steeds naar mogelijke verbeteringen wordt gezocht.
Â
De burger wil immers zijn paspoort en zijn vergunning zo goed en zo
snel mogelijk. En als het zout op is in ons land, ga je zand strooien.
Voor u gaat associëren, ik bedoel het letterlijk en ik heb
bewondering voor alle inspanning van onze mensen van de buitendienst
die er alles aan doen om u enigszins veilig door onze gemeenten te
laten bewegen.
Â
Het betrekken van de burgers is zeer wezenlijk. Ik werd daarin nog
eens gesterkt door een lezing van Yves Leterme, die zich met Jacques
Wallage boog over het vertrouwen in het openbaar bestuur. En waarom
het is afgebrokkeld. De analyse is er één die voor een deel buiten
het lokale bestuur valt. De privatiseringsgolf van de jaren 80 en 90
is een belangrijke. De politiek heeft teveel buiten hun eigen macht
geplaatst en dan gaat het vnl. om zaken die mensen in hun dagelijks
leven raken. Openbaar vervoer, gas, stroom, kabel, noem maar op. De
markt doet een aantal zaken wellicht efficiënter, maar de
aanspreekbaarheid is onduidelijk. Wie kan worden aangesproken als het
mis gaat? Een call center in India wekt weinig vertrouwen. Een
minister die zegt dat hij er niet meer over gaat, heeft wel gelijk,
maar de burger begrijpt dat niet. Logisch.
Â
Ik zal er niet te diep op die analyse ingaan, want dan komen we ook
langs individualisering, globalisering en technologisering.
Ontwikkelingen die in zichzelf niet slecht zijn, maar wel bijdragen
aan het gevoel dat de samenleving haar houvast kwijt is en het gevoel
dat de burger die houvast ook niet meer bij de politiek vindt. Een
voedingsbodem voor populisme. Ik begrijp dat er burgers zijn die
kiezen voor populisten. Het jammere is dat zij van een koude kermis
thuis zullen komen. De populist leeft van wantrouwen en woorden die
het probleem uitvergroten i.p.v. oplossen.
Â
Politieke bestuurders zijn er in mijn ogen om signalen en problemen
uit de samenleving op te pikken, te benoemen en te zorgen dat er
oplossingen komen op voor de burger herkenbare wijze. Juist in de
lokale politiek liggen er mogelijkheden dat zo te doen en de burger in
al die fases te betrekken. De burger is beter geschoold en
geïnformeerd dan ooit, dan ligt daar dus een kans. Ook al hebben we
ook hier te maken met zaken waar we geen zeggenschap meer over hebben,
de politiek staat nergens zo dicht bij de burgers als in de
gemeentepolitiek.
Â
De economische crisis stelt de overheid voor de vraag wat doe je nog
wel en wat niet. Er zullen stevige keuzes gemaakt moeten worden. Ook
in Westvoorne. Wat zijn de kerntaken van de gemeente en zijn er dingen
die we niet meer doen of overlaten aan anderen? En wat hebben we
daarbij geleerd van vroegere privatiseringen.
Â
Wat te doen aan het vertrouwen tussen politiek en burger? De uitslag
van de Staat van de Gemeente vorig jaar, geeft aan dat het probleem in
Westvoorne groter is dan elders. De uitslag was er één waar je niet
graag mee thuiskomt. Ik ken pubers die dan proberen weg te komen, met:
â Nee ik geloof niet dat ik vandaag cijfers heb terug gehadâ en na
doorvragen eerst nog zeggen: âmaar het landelijk gemiddelde was ook
onvoldoendeâ. Dat zijn pubers, wij maken die bewegingen niet. Ik gaf
het aan, er zijn ingrediënten klaar om na de verkiezingen met de
politiek, raad, college, met deze burgemeester, de organisatie en met
de burger verder te werken aan het verbeteren van de relatie. Als het
aan mij ligt, is het één van de kernthemaâs van de volgende
raadsperiode.
Â
Ik heb er zin in, en heb een frisse start gemaakt. Het heeft mij weer
eens geleerd, dat zoân ongewisse duik wat koude voeten oplevert, maar
dat dat na een half uur weer over is en dat koudwatervrees dus een
slechte raadgever is.
Â
Ik wens u een goed jaar toe.