Gemeente Halderberge
Toegangshek Bovendonk krijgt grandeur terug
Intensieve renovatie voor komende decennia
De monumentale toegangspoort van conferentiecentrum Bovendonk wordt
gerestaureerd.
De gemeente Halderberge voert het restauratieproject uit aan het
monumentale hekwerk (de toegangspoort) naar het voormalig seminarie
Bovendonk en omliggend park te Hoeven.
Vorige week zijn de metalen onderdelen gedemonteerd en naar een
smederij in Zeeland gebracht. Daar worden de metalen onderdelen
hersteld, ontbrekende onderdelen bijgemaakt, gestraald, verzinkt en
opnieuw gecoat.
Onderwijl worden ook de metselwerkdelen van de poort gereinigd, indien
nodig gerepareerd en opnieuw gevoegd.
Na het herplaatsen van de metalen delen van de poort worden tot slot
de hardsteen ornamenten van de poort gerestaureerd.
Historie
In 1895 kreeg de vermaarde architect Pierre Cuypers de opdracht dit
voormalige grootseminarie te ontwerpen. Twaalf jaar later was dit
inspirerende bouwwerk voor het eerst in bedrijf.
De poort van het seminarie is oorspronkelijk afkomstig van het
bisschoppelijk paleis aan de Veemarkt te Breda. Dit pand werd in 1866
door het bisdom aangekocht van de douairière Van Storm-Cuypers. Het
hek is in 1881 vervaardigd bij ijzergieterij firma Braat te Delft.
In 1919 is de poort geplaatst bij het seminarie. Het overbrengen van
de poort naar Hoeven hield verband met reconstructiewerkzaamheden aan
de Veemarktstraat.
Ter gelegenheid van het 25-jarig presidentschap van Mgr. Hopstaken in
1919 verscheen een feestgids met daarin onder meer de volgende tekst:
Daar voor 't sierlijke hoofdgebouw
Hangt de nieuwe poort.
Daar is ons Bovendonk
Ons dierbaar oord.
Voordien stond voor het seminarie een houten toegangspoort. Deze was
gemaakt door de timmerman van het seminarie, Willem de Peijper. Hij
gebruikte daarvoor bomen uit het eigen bos. Toen de poort uit Breda
kwam is de houten poort overgebracht naar Noordhoek (vermoedelijk voor
de kerk).
Bij de bevrijding van Hoeven werden poort en pilaren door de
Geallieerde tanks omvergereden omdat deze er niet door konden. In 1946
vond restauratie plaats door smederij Hendrikse te Breda.
Oorspronkelijk kende het hek ook nog twee wapenschilden, te weten het
wapen van het Bisdom en het wapen van Mgr. Hopmans.