Gemeente Asten
Wmo-soap Zonderling zonder zorgen
Aflevering 14: Wmo-soap Zonderling zonder zorgen
Opa Jan kent zijn buurman al sinds ze naast elkaar wonen en dat is
14 jaar. Nou ja, kennen, van de oude Frits krijg je eigenlijk nooit
hoogte. Maakten ze vroeger nog wel eens een praatje over de schutting,
tegenwoordig ziet opa Jan de zonderlinge man eigenlijk nauwelijks
meer. En als hij hem ziet... dan ziet hij er niet uit. Bijvoorbeeld
als hij thuiskomt met het `geleende' boodschappenkarretje van de
supermarkt vol met plastic zakken.
Het is nooit in opa Jan opgekomen om zich met de oude Frits te
bemoeien. Maar de deur van Frits blijft tijdens de sneeuwruimactie als
enige in de buurt gesloten. Nu realiseert opa Jan zich dat het
waarschijnlijk niet goed gaat met zijn buurman. Die enkele keer dat
hij hem ziet, loopt hij altijd in vieze oude kleren en zijn haren zijn
lang en vettig. Maar wat nog het meest opvalt, is dat Frits altijd in
zichzelf loopt te praten.
,,Misschien moet er eens iemand gaan kijken.'' Maar zelf is opa Jan
dat niet van plan. Hij belt met schoondochter Dorien, die bij het Wmo
loket werkt. Zij belooft dat er een Wmo-consulente langsgaat, iemand
die huisbezoeken aflegt dus. De volgende ochtend staat er inderdaad
een dame voor de deur bij Frits. Maar hoe vaak ze ook aanbelt, de oude
baas geeft geen krimp. Hij is thuis, dat bewijst het bewegende gordijn
voor het raam. Frits heeft door een kiertje gekeken wie er voor zijn
deur staat maar heeft blijkbaar geen zin in bezoek. Consulente Sandra
Sneller geeft niet op en schakelt opa Jan in. En ja hoor, bij het zien
van een bekende gaat inderdaad de deur op een kier.
Sandra praat zich de blaren op de tong om over de drempel te mogen.
Het lukt, maar alleen op voorwaarde dat opa Jan ook binnenkomt. Er
hangt een penetrante vuilnislucht in het huis en ze moeten zich een
weg banen door de plastic zakken in de gang. In de woonkamer is het al
geen haar beter en de keuken puilt uit van de aangekoekte potten en
pannen. Sandra schuift resoluut vier katten van de bank om een
zitplekje te vinden. Opa Jan blijft liever staan en onderdrukt de
neiging om zijn neus dicht te knijpen.
Het gesprek verloopt moeizaam. De oude Frits is tegen hen niet
spraakzaam maar voert wel een geanimeerd gesprek met een onzichtbaar
iemand. Op iedere vraag van Sandra volgt het standaard antwoord: ,,Ik
red me wel.'' De praktijk bewijst anders. De oude man en zijn woning
zijn compleet vervuild. Sandra begrijpt al snel dat hier ingegrepen
moet worden. Toch probeert ze de oude man in zijn waarde te laten en
vooral niet in de stress te laten schieten. Met engelengeduld krijgt
ze hem al pratende zo ver dat hij in ieder geval accepteert dat de
huisarts langskomt. Maar in gedachten is Sandra al drie stappen
verder. Een schoonmaakbedrijf voor het huis, misschien een opname van
de verwarde oude baas? Opa Jan is blij dat hij weer richting voordeur
kan. Terwijl ze afscheid nemen, heeft Frits opeens een helder moment:
,,Ik red me wel. Maar dat vrouwtje in de Kinkerstraat, dié heeft pas
hulp nodig....
*
+ Praktische informatie:
+ Door de invoering van de Wmo is de gemeente verantwoordelijk
voor de verstrekking van hulpmiddelen en vervoerspassen. Ook
de nazorg is een belangrijk aandachtspunt.
+ Volgende week kunt u iets lezen over een hulpvraag met
meerdere facetten.
*
* Voor meer informatie kunt u terecht bij: Lokaal loket 2WZ,
Startpunt Welzijn, Wonen en Zorg Centrum De Beiaard, Pastoor de
Kleijnhof 22, 5721 CR Asten
* Tel. 0493-690622. Openingstijden: maandag tot en met vrijdag van
09.00 tot 12.00 uur.