Schrijnende omstandigheden in Slowaaks kindertehuis
We willen u graag betrekken bij het volgende:SLOWAKIJE, 20041126 -- Merijn Nuijten (18) is als vrijwilligster werkzaam in een tehuis voor gehandicapte kinderen in Slowakije. Het tehuis is een staatstehuis met een capaciteit van 80 kinderen. Deze kinderen hebben allerlei soorten lichamelijke, verstandelijke en psychische handicaps, en een groot gedeelte van de kinderen verblijft hier 365 dagen per jaar.
Toen Merijn in september in Slowakije aankwam heeft zij de eerste week in een soort van trance rondgelopen. De omstandigheden in het tehuis zijn op geen enkele mogelijkheid te vergelijken met de luxe die we in Nederland gewend zijn. Op verzorgend gebied ontbreken vaak zelfs de basisbenodigdheden zoals luiers, babydoekjes, crème, pleisters, jodium etc.
Op een dag liep zij één van de badkamers in het tehuis binnen en zag toen dat één van de rolstoeljongens in een lege badkuip lag. De verpleegkundige was zijn billen aan het schoon schrobben met een enorme borstel die in Nederland gebruikt zou worden om de vloer mee te schrobben. Dit was voor haar het moment waarom ze echt wakker werd geschud. 'Zo ga je toch niet met mensen om?!? En zeker niet met kwetsbare kinderen die totaal geen weerstand kunnen bieden.' De uitleg die zij toen kreeg voor dat gebeuren is dat de kinderen zo ontzettend vies zijn dat een borstel de enige manier is om ze schoon te krijgen. hier wilde ze zich natuurlijk niet bij neerleggen, en na een lang gesprek met de hoofdverpleegkundige kwamen ze uit bij het punt waar het allemaal om draait: geld, (in dit geval geld voor schone luiers.) De kinderen in het tehuis hebben twee schone luiers per dag. Als ze dus ´s ochtends in hun broek poepen nadat ze net een schone luier gehad hebben, moeten ze tot ´s avonds wachten op een schone luier. Tegen die tijd is de ontlasting natuurlijk opgedroogd en is een borstel inderdaad de enige manier om de kinderen schoon te krijgen.
Verder zij er nog acht kinderen die niet kunnen lopen en eigenlijk een rolstoel zouden moeten hebben. Jammer genoeg is ook daar geen geld voor. Een aantal van hen zit in een veredelde buggy waarin ze meer hangen dan zitten en krijgt daardoor een enorme vergroeiing in de rug. Een aantal anderen heeft wel een rolstoel, maar die is in alle gevallen veel te groot. Hierin zitten ze vastgebonden met een theedoek en ook deze kinderen vallen omver of zakken helemaal onderuit.Met deze info is Merijn aan de slag gegaan en de laatste weken heeft zij heel veel contact gehad met Nederland om te zien of er vanuit daar iets te organiseren is. Een van de reacties die zij kreeg was van Jacques van der Linden van Hoek Transport. Hoek en de daarbijbehorende stichting Dr. Klaun zullen er alles aan gaan doen om de vrijwilligster te helpen. Zo is men bezig om rolstoelen te verzamelen en krijgt het tehuis binnenkort een bezoek van Dr. Klaun.
'Ik ben zo ontzetten blij met zulke hulp! Slowakije mag dan al lid zijn van de Europese Unie, maar daar is hier nog niets van de merken,' aldus de jonge vrijwilligster. Meer informatie over haar project is te vinden op onderstaande website. Elke hulp is natuurlijk van harte welkom. Hiervoor kunt u ook contact opnemen met Jacques van der Linden van Hoek Transport BV (030-2641515 of jacques.vanderlinden@hoektransport.nl)
Http://www.netcomx.net/merijn
Ingezonden persbericht