GGD Friesland
11 november 2004
Kindermishandeling, mij een zorg!
De Rechten van het kind zijn op 20 november 1989 ondertekend door de
Verenigde Naties. Maar wie is de advocaat van het kind dat mishandeld
wordt? De praktijk wijst uit dat een kind dat mishandeld, verwaarloosd
of misbruikt wordt, zichzelf bijna nooit meldt: niet bij bekenden,
maar ook niet bij instanties. Dus ook niet het kleutertje Savanne, het
slachtoffertje van kindermishandeling, waarover we een aantal weken
uitgebreid konden lezen. En ook niet Sheila, het meisje uit Friesland
dat enkele jaren geleden overleden is ten gevolge van
kindermishandeling.
Gemiddeld sterft iedere week een kind ten gevolge van
kindermishandeling.
Waarom meldt een kind dat mishandeld/ verwaarloosd/ misbruikt wordt zich
niet zélf?
Enkele factoren die een rol kunnen spelen: angst voor de gevolgen als
het de "dader" verraden zou, zwijgplicht opgelegd door de dader,
schaamtegevoelens. Ook speelt loyaliteit naar de ouders (als die de
daders zijn) een grote rol. Een kind dat mishandeld wordt zegt
eigenlijk: haal mij niet weg bij mijn vader of moeder of straf mijn
vader en moeder niet, maar help s.v.p. dat het weer leuk wordt thuis.
Wie is dan advocaat van dit kind en wie kan hem helpen?
Misschien de buurvrouw, de leerkracht die iets gesignaleerd heeft, de
huisarts die dit gezin kent, de dominee enz.
In de cursussen en voorlichtingen die GGD Fryslân over dit onderwerp
geeft, komt bijna altijd naar voren dat iemand die een vermoeden van
kindermishandeling heeft vaak geen actie onderneemt. Mensen hebben het
idee dat er eerst bewijzen moeten zijn van kindermishandeling. Ook
speelt angst voor de gevolgen van bemoeienis bij kindermishandeling
een grote rol. Een andere factor is dat men zich niet wil mengen in
privé-aangelegenheden enz.
Wat zijn de gevolgen van kindermishandeling?
In ieder geval heeft bijna iedere volwassene die in zijn jeugd te
maken heeft gehad met kindermishandeling, een negatief zelfbeeld en is
vaak wantrouwig naar anderen.
Ook speelt angst en schuldgevoel een grote rol in het leven van deze
volwassenen. Hoewel men slachtoffer is, voelt men zich toch vaak
schuldig alsof men de mishandeling uitgelokt heeft.
En dan hebben we natuurlijk het trieste feit dat soms ook nog de
slachtoffers later weer dader kunnen worden: zelf macht willen
uitoefenen en het patroon van kindermishandeling kunnen voortzetten.
Wie kan kindermishandeling stoppen?
In hoeverre voelen we ons verantwoordelijk en durven we onze nek uit
te steken? Gelukkig zijn er instanties waar we om advies kunnen vragen
wanneer we een vermoeden van kindermishandeling hebben en dit willen
bespreken. Eén van deze instanties is het Advies- en Meldpunt
Kindermishandeling. We kunnen echter het stoppen van
kindermishandeling niet uitsluitend aan de instánties overlaten. Het
voorkómen en stoppen van kindermishandeling begint bij ons door ons
als burger verantwoordelijk te voelen. En daarna te kijken hoe we het
beste kunnen handelen als we een vermoeden van kindermishandeling
hebben.
GGD Fryslân houdt zich bezig met preventie van
gezondheidsproblematiek. Hieronder valt ook psychosociale
problematiek: o.a. opvoedingsondersteuning, pesten, weerbaarheid en
kindermishandeling.
GGD Fryslân geeft o.a. voorlichtingen en cursussen over het onderwerp
kindermishandeling.
De doelgroepen kunnen sterk variëren, bijvoorbeeld leerkrachten,
leidsters kinderdagverblijven, verpleegkundigen, studenten van diverse
opleidingen enz.
Kindermishandeling: mij een Zorg! Kindermishandeling: een zorg van mij!
De komende week besteedt de radio en televisie in het kader van de
themaweek "Kindermishandeling" uitgebreid aandacht aan het thema
kindermishandeling. De afsluiting van deze themaweek is 20 november.
Het is dan 15 jaar geleden dat de Verenigde Naties het verdrag van "De
Rechten van het kind" ondertekend hebben. Het programmaoverzicht van
radio en t.v. en andere informatie kunt u lezen op de website
www.geheimgeweld.nl
Voor verdere vragen en informatie kunt u zich wenden tot Gerda
Kalsbeek, communicatieadviseur GGD Fryslân. T. 06 215 50 103