Nederlandse regering ongeloofwaardig in normen en waardendebat
10 november 2004
Uitzetten van Somalische asielzoekers naar onveilige gebieden. Aan de laars
lappen van afspraken over schonere lucht. Eigenbelang prevaleren boven
discriminatie bestrijding. GroenLinks-europarlementariër Kathalijne
Buitenweg vindt de Nederlands regering ongeloofwaardig in het Europese
normen en waardendebat.
Buitenweg stelt tijdens de 'Staat van de Unie' - het jaarlijkse debat
over de EU in de Tweede Kamer - de retorische vraag waarom het de
Europese regeringen maar niet lukt om het Europees het normen- en
waardendebat goed te voeren. Haar antwoord: het ontbreekt ze aan
geloofwaardigheid. "Terwijl gepredikt wordt voor een op waarden
georiënteerde politiek, knokt de regering voor een kortzichtige
interpretatie van het nationale eigenbelang. Dat wringt, dat schuurt",
aldus Buitenweg.
"Europeaan zijn, is dat het door dik en dun steunen van een
kandidaat-commissaris die lak heeft aan Europese grondrechten. Die
homo's niet alleen zondig noemt, maar er ook actief voor geijverd
heeft om hen te mogen discrimineren?" "Europeaan zijn, is dat
Somalische asielzoekers uitzetten naar een plek die voor hen niet
veilig is? " "Europeaan zijn, is dat afspraken maken over schone
lucht, vervolgens jarenlang niets doen en tenslotte concluderen dat de
Europese luchtvervuilingsnormen niet haalbaar zijn?"
Buitenweg pleit voor meer openheid en in goed Nederlands: practise
what you preach. Hieronder haar bijdrage tijdens de 'Staat van de
Unie' woensdag 10 november 2004 in de Tweede Kamer.
---
Voorzitter,
Premier Balkenende heeft het Nederlands voorzitterschap aangegrepen om
ook Europees het normen- en waardendebat aan te zwengelen. Ik kan in
alle bescheidenheid zeggen, dat vooral het Europees Parlement hem op
zijn wenken heeft bediend en het debat echt van de grond heeft
gekregen.
Niet eerder is er zo veel gesproken over de Europese waarden als bij
de afwijzing van de voorgestelde Commissie Barroso. Over homorechten,
vrouwenrechten en de plaats van religie. Dus nu we toch "onder ons"
zijn, in de beslotenheid van Nederland, ben ik eigenlijk wel benieuwd
om te horen: was de premier stiekem toch niet hartstikke blij met de
affaire-Buttiglione?
Ook staatssecretaris Nicolaí moet toch euforisch zijn geweest - al kon
hij dat knap onderdrukken. Hele strategieën over "communicating
Europa" heeft volgens de laatste Eurotop nog niet veel opgeleverd.
Maar Kroes, Buttiglione, Udre en Kovacs waren andere koek - zij
haalden alle kranten en er werd in Europa gecommuniceerd als nooit
tevoren.
Maar waarom lukt het de Europese regéringen maar niet om dit debat
goed te voeren? Over wat het betekent om een Europeaan te zijn. Daar
heb ik wel een verklaring voor: het ontbreekt ze aan
geloofwaardigheid. Zo ook de Nederlandse regering.
Europeaan zijn, is dat het door dik en dun steunen van een
kandidaat-commissaris die lak heeft aan Europese grondrechten. Die
homo's niet alleen zondig noemt, maar er ook actief voor geijverd
heeft om hen te mogen discrimineren? Woog het beschermen van de
Nederlandse kandidaat met haar prestigieuze portefeuille echt zwaarder
dan de bescherming van miljoenen homo's en lesbiënnes?
Europeaan zijn, is dat Somalische asielzoekers uitzetten naar een plek
die voor hen niet veilig is? En daarmee blijven doorgaan ook al heeft
het zwaar overbelaste Europese Mensenrechtenhof het al tien keer
verboden? Verwerft de regering daarmee het morele gezag om Turkije
langs de meetlat van de mensenrechten te leggen?
Europeaan zijn, is dat afspraken maken over schone lucht, vervolgens
jarenlang niets doen en tenslotte concluderen dat de Europese
luchtvervuilingsnormen niet haalbaar zijn? Is dat pleiten voor
soepeler normen terwijl duizenden Nederlanders sterven door vieze
lucht? Terwijl het Noordpoolijs wegsmelt? Moeten de ijsberen maar
verkassen naar de Zuidpool, omdat wij zo graag met 120 over de snelweg
razen?
De Unie is gegrondvest op respect voor de mensenrechten, vrijheid,
gelijkheid en solidariteit, zo verkondigde onze premier bij de aftrap
van het normen- en waardendebat. In die waarden herkennen velen zich.
Maar terwijl gepredikt wordt voor een op waarden georiënteerde
politiek, knokt de regering voor een kortzichtige interpretatie van
het nationale eigenbelang. Dat wringt, dat schuurt.
Een waarde is `geen verworvenheid waarop we ons kunnen laten
voorstaan. Een waarde is een opdracht (....), een aansporing tot
actie'. Dixit premier Balkenende. Noblesse oblige. Of in goed
Nederlands: practise what you preach. Een politiek van mooie woorden
en tegenovergestelde daden draagt niet bij aan het verkleinen van de
euroscepsis.
Zoals gezegd heeft Communicating Europe nog niet het gewenste
resultaat opgeleverd. De mogelijkheid wordt nu onderzocht om Europese
Raden te laten voorafgaan door openbare TV-debatten. Ik verwacht geen
hoge kijkcijfers. De burgers laten zich niet voor de gek houden. Die
zappen weg als er niet iets op het spel staat. En ze zijn
geïnteresseerd als het er wel degelijk toe doet. Dat hebben we toch
ook geleerd van de krachtmeting tussen Barroso en het Europees
Parlement.
Om de burgers bij haar werk te betrekken moet de Raad de luiken echt
opengooien. Tegenstellingen niet langer toedekken. Nu maken de
regeringen wetgeving achter gesloten deuren. Mijn verzoeken om inzicht
in dit wetgevingsproces zijn door de Raad afgewezen met het argument
dat dit het moeilijker zou maken voor de nationale delegaties om dan
nog van standpunt te veranderen. Maar daar gaat het toch juist om in
een democratie? Rekenschap afleggen over de uiteindelijke keuze - niet
over de aanvankelijke intentie?
In de Europese Grondwet is afgesproken dat de Raad van Ministers in
het openbaar vergadert over wetgeving. "Een belangrijk democratisch
winstpunt" aldus de Staat van de Europese Unie. Waarom incasseren de
regeringen die winst niet vandaag al? Met zo'n voorstel kan het
Nederlands voorzitterschap Europa echt dichter bij de burgers brengen.
Graag een reactie daarop.
«
GroenLinks