Ingezonden persbericht


Persbericht Standdaarbuiten, 9 november 2004

NAV: Quotumvermindering bieten: ja; Prijsverlaging: nee!

Stop de export van C-suiker, verlaag het bietenquotum via een opkoopregeling en handhaaf de bietenprijs op het huidige peil zodat inkomenstoeslagen overbodig zijn. Deze visie brengt de Nederlandse Akkerbouw Vakbond (NAV) op 10 november naar voren in het rondetafelgesprek van de Tweede Kamer over het toekomstige suikerbeleid. De visie van de NAV staat haaks op de voorstellen van de EU.

De suikerbietenteelt is voor het inkomen van akkerbouwers van groot belang. Terwijl het graansaldo en in verband daarmee de saldo's van andere gewassen de afgelopen jaren dramatisch daalden, ligt de EU-suikerprijs al jaren op hetzelfde niveau. De oppervlakte suikerbieten is niet groot: 1,8 miljoen ha in de EU van 15 landen tegenover 35 miljoen ha graan en 5 miljoen ha olie- en eiwithoudende zaden. De teelt van eiwithoudende zaden in de EU dekt maar voor ongeveer eenderde de Europese consumptie. De rest wordt aangevuld met gesubsidieerde soja uit de VS en in toenemende mate uit Zuid-Amerika, waar de uitbreiding ten koste gaat van tropisch regenwoud.

In plaats van kissebissen over de verdeling van de inkomenscompensatiepot is het voor de Europese landbouw beter en aanvallender om het afschaffen van exportsubsidies te accepteren in ruil voor bescherming tegen goedkope importen, zo stelt de akkerbouwvakbond. Een paar honderdduizend hectare suikerbieten en een paar miljoen hectare graan vervangt de EU dan door eenzelfde aantal hectares olie- en eiwithoudende zaden. 'Rebalancing', het terug in evenwicht brengen, heette dat in de GATT-onderhandelingen rond 1990.

De NAV staat achter het voorstel van de Europese Commissie via een opkoopregeling het suikerquotum in te krimpen. Die opkoopregeling is het eerst interessant voor de minst efficiënt producerende gebieden. Deze vinden we vooral in Zuid-Europa waar bovendien de teelt van olie- en eiwithoudende zaden een goed alternatief is. Zo zou krimp van de EU-suikerproductie in principe pijnloos kunnen verlopen, zowel voor boeren in Zuid-Europa als voor de Nederlandse bietenteler. Het quotum kan in onder meer Nederland op peil blijven, als in Zuid-Europa in de minst efficiënt producerende gebieden de bietenteelt wordt vervangen door de teelt van olie- en eiwithoudende gewassen. Als de exportsubsidies worden afgeschaft hoeven bietentelers ook de heffingen, de zogenaamde zelffinanciering, niet meer op te hoesten. Bij een gelijke EU-suikerprijs is dan zelfs een hogere bietenprijs mogelijk. De door de Europese Commissie voorgestelde prijsverlaging vindt de NAV onacceptabel en de inkomenscompensatie is de verkeerde, en ook onvoldoende, oplossing.

Hoewel de NAV de voorstellen van de Europese Commissie volstrekt afwijst, ziet ze ook een lichtpuntje. De opkoopregeling en het feit dat de commissie niet kiest voor volledige liberalisering is in feite een erkenning dat quota, een vorm van regulering van de markt, beter is voor landbouwmarkten dan liberalisering. Het sluit aan op het idee van 'managed trade' (geordende handel), zoals dat tijdens de jongste UNCTAD-conferentie in Sao Paulo besproken is. De export van de belangrijke landbouwproducten van ontwikkelde landen wordt vastgelegd in quota. Dat is een alternatief voor de liberaliseringramkoers van de WTO. De minst ontwikkelde landen mogen vrij exporteren en zouden zo van de groeiende vraag op de wereldmarkt kunnen profiteren. De NAV is voorstander van de import van suiker uit de minder ontwikkelde landen (MOL), de ACP-landen en de Balkan op basis van preferentiële quota De quota kunnen vergroot of verkleind worden om binnen van tevoren afgesproken prijzen te blijven. De quota zijn onderling verhandelbaar. Zo zouden de EU en de VS en Zuid-Amerika dus graan- en olie- en eiwithoudende zadenquota uit kunnen ruilen, aldus de vakbond.

De door de Europese commissie als 'hervorming' gepresenteerde verslechtering van het suikerbeleid is in lijn met de eerdere aanvallen van de Europese Commissie: prijsverlaging en een beetje inkomenssteun als compensatie. Het begon in 1993 met het graan en nu is dan als laatste suiker aan de beurt. De aanvalstactiek van de Europese Commissie is 'stap voor stap' en 'sector voor sector', zo stelt de akkerbouwvakbond. Gegeven het feit dat het totaal beschikbare bedrag voor inkomenscompensatie in de EU vaststaat, speelt de Europese commissie katoentelers, suikerbietentelers, melkveehouders, en andere telers die voor compensatie in aanmerking komen, tegen elkaar uit. 'En wij blijven zitten met het imago van subsidievreters', voegt de NAV eraan toe. De akkerbouwvakbond past daarvoor. De Europese landbouw verdient een veel aanvallender spelopvatting.

Nadere inlichtingen over dit bericht zijn verkrijgbaar bij NAV-bestuurslid Joop de Koeijer, tel. 0111- 691 581 / 0612 - 784 009. -----------------------
Telefoon: (0168) 32 91 30
Fax: (0168) 32 87 35
E-mail: info@nav.nl
Website: www.nav.nl

|                  |[pic]                           |Postadres:        |
|                  |                                |Groeneweg 43      |
|                  |                                |4758 SW           |
|                  |                                |Standdaarbuiten   |
|                  |                                |Bezoekadres:      |
|                  |                                |Groeneweg 43      |
|                  |                                |4758 SW Noordhoek |
---- --