Depot collectie > Dossiers
Dossier Prins Claus (1926-2002)
Prins Claus / M.G. Schenk
Prins Claus (1965-1985) : een reportage / Willem Oltmans
Prins Claus der Nederlanden / Fred J. Lammers
De prinses die kiest een man / Martin van Amerongen ...
Literatuur
* Titels over Prins Claus
* Artikelen over Prins Claus
* Links
Op 6 oktober 2002 is Prins Claus overleden. In de reacties op zijn
dood komen de woorden 'waardig, met gevoel voor humor, intellectueel
en pater familias' veelvuldig terug. Prins Claus zal op 16 oktober
worden bijgezet in het familiegraf in de Nieuwe Kerk in Delft. Het zal
de eerste koninklijke begrafenis zijn sinds die van Prinses
Wilhelmina, veertig jaar geleden. Zij werd in het wit begraven, maar
dit is waarschijnlijk niet het geval voor Prins Claus: de witte
lijkkoets is aangepast en er zijn purperen dekkleden met zilver voor
de paarden gemaakt.
Claus von Amsberg bracht het grootste deel van zijn jeugd door in het
huidige Tanzania, op de plantage waar zijn vader bedrijfsleider was.
Hij keerde in 1938 terug naar Duitsland om de middelbare school te
gaan volgen. In 1944 deed Claus eindexamen. De oorlog was inmiddels
uitgebroken en in hetzelfde jaar werd hij opgeroepen voor een
pantserdivisie. Deze werd in Italië gestationeerd en zou nooit
daadwerkelijk deelnemen aan de oorlogshandelingen. Claus werd
krijgsgevangen genomen door de Amerikanen en keerde na de oorlog terug
naar Duitsland om te gaan studeren. Hij was toen 19 jaar. In Hamburg
studeerde hij rechten, na zijn afstuderen in 1956 werd hij
geselecteerd voor de diplomatieke dienst. Hij diende op posten in
Santo Domingo en Ivoorkust voor hij in 1963 in Bonn een functie kreeg
bij het ministerie van Buitenlandse Zaken.
In 1964 ontmoette Claus Beatrix bij een bruiloftsfeest van vrienden.
Zij zagen elkaar daarna vaker, maar de relatie raakte in een
stroomversnelling toen op 6 mei 1965 foto's van Beatrix met een toen
in Nederland nog onbekende man verschenen in de buitenlandse pers. De
Nederlandse pers had de foto's uit zelfcensuur niet geplaatst. Twee
weken later werd de verloving van Claus en Beatrix bekend gemaakt. De
Tweede Wereldoorlog was in Nederland nog lang niet verwerkt en het
bericht dat de kroonprinses met een Duitser zou gaan trouwen, leidde
tot grote maatschappelijke onrust. De onrust culmineerde in rookbommen
tijdens het huwelijk in Amsterdam om 10 maart 1966. Zijn grote inzet
en betrokkenheid deden de negatieve gevoelens rond zijn persoon echter
al snel verdwijnen. Later werd Claus zelfs het meest populaire lid van
het vorstenhuis. Beatrix en Claus gingen na het huwelijk op kasteel
Drakesteijn in Lage Vuursche wonen en brachten daar hun drie zoons
groot.
De troonsbestijging van Beatrix in 1980 vormde een keerpunt in het
leven van Claus. Was hij daarvoor inspecteur-generaal voor
Ontwikkelignssamenwerking, dit werd in het licht van zijn nieuwe
functie als prins-gemaal niet meer wenselijk geacht, met het oog op
politieke gevoeligheden die zouden kunnen ontstaan. Zijn positie als
'aanhangsel' van Beatrix leidde bij hem tot perioden van
depressiviteit. Op verzoek van Claus was de Rijksvoorlichtingsdienst
hier zeer open over. De jaren 1982 en 1983 waren voor hem zware jaren
en hij heeft altijd aangegeven dat hij hier nooit helemaal van is
hersteld. De prins, die inmiddels 57 jaar oud was, begon bovendien
steeds meer lichamelijke klachten te krijgen. Hij had de ziekte van
Parkinson en werd behandeld voor prostaatkanker. Zijn publieke
optredens werden dan ook steeds schaarser, maar maakten over het
algemeen wel grote indruk (zoals zijn publieke liefdesverklaring aan
Beatrix en zijn beroemde 'declaration of the tie' bij het uitreiken
van de Prins Claus Prijs). Claus verscheen voor het laatst in het
openbaar bij het huwelijk van zijn zoon met Maxima Zorreguieta.
Dit dossier is bijgewerkt tot 7 oktober 2002
Koninklijke Bibliotheek - Nationale bibliotheek van Nederland