Toespraak van de Minister-President bij het overlijden van Zijne Koninklijke
Hoogheid Prins Claus
---
Vanavond bereikte ons het droevige bericht dat Prins Claus is overleden. Een
bericht dat als een schok komt voor ons allen, ook al wisten we al jaren van zijn
slechte gezondheidstoestand. De laatste maanden was duidelijk sprake van sterk
toenemende zorg over zijn conditie die broos was en kwetsbaar. Toch bleek het
nog mogelijk dat de Prins zijn 76e verjaardag op 6 september in besloten
familiekring thuis kon doorbrengen op Paleis Huis ten Bosch.
Maar op Prinsjesdag moest de Prins weer terug naar het ziekenhuis.
Namens het kabinet richt ik mij allereerst tot zijn echtgenote, Koningin Beatrix, voor wie hij door de jaren heen zo'n belangrijke steun en toeverlaat is geweest, en tot zijn zonen, Prins Willem-Alexander, Prins Johan Friso en Prins Constantijn, die hun vader, die zo trots op hun was, nu moeten missen. Geen liefdevolle arm meer om hun schouder, als Prins Claus dat even nodig leek. Wij wensen de Koningin en de Prinsen veel sterkte in de moeilijke tijd die voor hen ligt. Dat geldt evenzeer voor de beide schoondochters van Prins Claus, Prinses Máxima en Prinses Laurentien, die hij als een liefhebbende vader zo hartelijk heeft verwelkomd. En natuurlijk kleindochter Eloise, die de Prins nog veel vreugde heeft gegeven. Onze gedachten gaan natuurlijk ook uit naar de andere leden van de Koninklijke Familie en naar de zusters en de overige familieleden van Prins Claus. Nederland verliest in de Prins een bijzonder mens, die een warme plaats had verworven in de harten van zeer velen.
Prins Claus heeft zich met kracht, ernst en toewijding ingezet voor de Nederlandse samenleving, en hij deed dat, waar dat gepast was, met de nodige humor. Wars van uiterlijk vertoon gaf hij een zinvolle invulling aan zijn maatschappelijke functies. Hij had een groot gevoel voor wat hij als echtgenoot van de Koningin wel en niet kon
doen. Koningin Beatrix maakte er nooit een geheim van dat zij sterk hechtte aan
zijn oordeel. Het gezinsleven vormde voor hen beiden een bron van rust en
reflectie. Wij zijn de Prins veel dank en respect verschuldigd voor de manier
waarop hij onze Koningin terzijde heeft gestaan, haar opving op de moeilijke
momenten die er natuurlijk ook zijn geweest.
Prins Claus heeft zich altijd sterk ingezet voor de ontwikkelingssamenwerking en
het milieubeheer. Zijn voordrachten over de ontwikkelingssamenwerking in de
praktijk waren altijd inspirerend. Daarbij hanteerde de Prins het motto: "jíj kunt de
ánder niet ontwikkelen, de ander ontwikkelt zich zelf." In het verlengde van zijn
zorg voor de arme landen lag zijn bezorgdheid om de leefomgeving, waar ook ter
wereld.
Zijn zorg voor het milieu droeg hij onder anderen over op zijn oudste zoon, Prins
Willem-Alexander, die hij stimuleerde in diens interesse voor de waterproblematiek.
Over de ook voor hem moeilijke periode waarin hij al weer vele jaren geleden zijn werk heeft moeten laten rusten is Prins Claus altijd zeer openhartig geweest. Tijdens zijn periodes van ziekte, zijn opeenvolgende operaties de laatste jaren, heeft de Nederlandse bevolking sterk met hem meegeleefd. De Prins toonde een groot plichtsbesef en zo bleef hij, zo goed en zo kwaad als dat soms ging, zijn publieke taken vervullen tot dat dit eigenlijk door alle hinder die hij in toenemende mate ondervond, niet meer ging. Het viel hem zwaar dit te moeten accepteren. Hij heeft zich er tot op het laatst toe tegen verzet dat het niet meer ging zoals hij wilde. Zijn gezondheidstoestand ging sluipend achteruit.
Van Prins Claus ging het appèl uit om je als mens te bekommeren om al het kwetsbare in de wereld. Laten wij hem gedenken - ieder op eigen wijze - met groot respect en diepe dankbaarheid voor alles wat Prins Claus - zich zelf vaak wegcijferend - zo lang heeft betekend, voor onze Koningin, hun zonen en
schoondochters, het Koninklijk Huis, de Koninklijke Familie én voor de
Nederlandse samenleving.
Met Prins Claus is een groot mens heengegaan.