D66-actualiteiten uit Europa


"Kabinet wil geen Nederlandse rol op het wereldtoneel"

03/10/2002

Volgens de Europese fractievoorzitter van D66, Lousewies van der Laan, ziet het kabinet-Balkenende geen rol voor Nederland op het wereldtoneel. Dat stelde zij tijdens het debat De Staat van de Unie dat vandaag in de Tweede Kamer werd gehouden. Leer hieronder de volledige bijdrage, of lees de bijdrage van Thom de Graaf, fractievoorzitter van D66 in de Tweede Kamer.

Welke wereld willen wij?
Bijdrage Lousewies van der Laan (D66) aan het Staat van de Unie debat, Tweede Kamer 3 oktober 2002

Voorzitter, Deze Staat van de Unie komt op een historisch moment. Voor het eerst in de Europese geschiedenis wordt er, in de Europese Conventie, in het openbaar vergaderd over een Europese grondwet. Het eindresultaat zal met unanimiteit bekrachtigd moeten worden. Nederland kan dan ook een beslissende rol spelen in wat voor soort Europa en dus ook wat voor soort wereld wij krijgen.

Wij staan voor de keus. Kiezen we de weg van de Amerikaanse president Bush: het recht van de sterkste, unilateraal optreden, uitholling van het Internationaal Strafhof - één sherrif in een wilde wereld van willekeur?

Of kiezen we de internationale weg, waarbij regels voorop staan? Waarbij niet het recht van de sterkste geldt, maar het recht? Om die visie werkelijkheid te maken hebben we een sterk en zelfverzekerd Europa nodig. Dat Europa krijgen we alleen met hervormde, daadkrachtige instellingen. Wie nu niet investeert in Europa effent de weg voor de eenzijdige Bush-benadering. Wie nu niet kiest voor gekwalificeerde meerderheidsbesluitvorming in het Buitenlands Beleid, gooit de Europese visie weg. Ik ben voorstander van onze transatlantische relatie, maar niet ten koste van onze eigen normen en waarden.

Een rol in de wereld

De regering wil wel méér Europa op het gebied van justitie, maar niet bij buitenlands beleid. Wel migranten weren en boeven pakken, maar geen gezamenlijk optreden in het buitenland. Realiseert de regering zich, dat Nederland alleen een rol kan spelen op het wereldtoneel via Europa? Wil de regering geen invloed in de internationale politiek?

Uitbreiding: houdt je aan je afspraken

Als wij kiezen voor een wereld van regels moeten wij ons ook aan onze eigen afspraken houden. Met het oog op de uitbreiding betekent dit vasthouden aan de 10 jaar geleden duidelijk gestelde vastgestelde criteria van Kopenhagen. De regering wil net als wij een individuele toetsing per kandidaat. Maar waar het gaat om de cruciale eisen van rechtstaat en democratie stelt zij eenvoudigweg: "bij het besluit de toetredingsonderhandelingen te openen, voldeden de kandidaat-lidstaten reeds aan de politieke criteria". Heeft de regering niet in de Commissierapporten gelezen dat in landen als Slowakije en Polen nog ernstige problemen zijn met corruptie en persvrijheid? Vindt de Nederlandse regering werkelijk dat het geen enkele toetsing meer behoeft of de toetredingslanden voldoen aan de politieke criteria?

Ook ik maak mij zorgen over het gebrek aan publieke steun voor de uitbreiding. Ik vind het erg interessant om te lezen dat de regering wil bijdragen aan "een levendig maatschappelijk debat". Het is vandaag 3 oktober. Op 24 oktober valt het besluit welke landen klaar zijn om toe te treden tot de Europese Unie. Hoe gaat de regering in 21 dagen dat levendig, maatschappelijk debat op gang brengen? Of is het soms de bedoeling om het besluit daarna, als er toch niets meer aan veranderd kan worden, aan Nederland te verkopen? Zoals het er nu naar uitziet, heeft de Nederlandse bevolking niets te zeggen over de uitbreiding. Zou het niet beter zijn de vraag aan de Nederlanders zelf voor te leggen?

Het lijkt D66 een goed idee om nu al onderhandelingsresultaten (de concept-gemeenschappelijke posities) op internet te zetten. In ieder geval van de afgesloten hoofdstukken. Zo kan iedereen zien welke afspraken zijn gemaakt. De huidige geheimzinnigheid werkt ons inziens averechts. Bent u bereid zich hiervoor sterk te maken in Brussel?

Landbouwbeleid moet echt om

Voorzitter, in onze visie voor een betere wereld is er nog een belangrijk aandachtspunt: afschaffen van het dieronvriendelijke, milieuverziekende en onrechtvaardige Europees landbouw- en visserijbeleid.

Boeren en vissers buiten de EU krijgen hun producten niet verkocht omdat ze niet kunnen concurreren met onze gesubsideerde export. Ze hebben geen toegang tot onze markten vanwege de handelsbarrières. Dorpen kunnen nauwelijks overleven, omdat gesubsidieerde Europese boten hun kustwateren leegvissen. Het beleid is misdadig en in strijd met de normen en waarden van D66.

Het is goed dat de regering zich sterk maakt voor het afschaffen van inkomenssteun. Ik wens haar alle volharding en hoop dat het weggeven van ons veto op dat gebied een éénmalige amateuristische blunder was. Maar afschaffen van de inkomenssteun is maar één aspect. Gaat u zich in de onderhandelingen even hard inzetten voor afschaffing van de exportsubsidies en de handelsbarrières? Kortom: trekt u alleen ten strijde voor de Nederlandse portemonnee, of ook voor échte normen en waarden?

Checks and balances

De regering spreekt regelmatig over het belang van checks and balances. Verbazingwekkend vind ik dan ook, dat ik zo weinig lees over versterking van de democratische checks and balances. In de Nederlandse verhoudingen zou het ondenkbaar zijn dat de Eerste Kamer alleen achter gesloten deuren bijeenkomt. Waarom lees ik dan niet, dat de Raad consequent in het openbaar moet vergaderen? Welke volksvertegenwoordiging krijgt eindelijk eens direct wat te zeggen over de Europese landbouwsubsidies?

Met belangstelling las ik het voorstel om het subsidiariteitsvraagstuk op te lossen met een ontvankelijkheidsdebat in de Raad. Ik zie liever dat gekozen volksvertegenwoordigers zouden vaststellen waar Europa wel en niet in actie moet komen. Ik heb eerder al voorgesteld dat een Europese Staten-Generaal eenmaal per jaar het recht moet krijgen om het werkprogramma van de Europese Commissie goed te keuren. Geen nieuwe instelling maar samenwerking van nationale en europarlementariërs. Wellicht kan de regering daar over nadenken in plaats van de bizarre suggestie van herinvoering van het om goede redenen afgeschafte dubbelmandaat, of het leven inblazen van het volledig overbodige COSAC.

Dubbelmandaat en Straatsburg

Wat fundamenteel ontbreekt is ook een krachtige stellingname tegen het krankzinnige en geldverslindende maandelijkse verhuiscircus naar Straatsburg. Wat gaat de regering daartegen ondernemen en waarom zien we daarover niets in de Staat?


---