'Advertentiemaffia steeds
brutaler en agressiever'
DEN HAAG - De fraude met advertenties die jaarlijks tienduizenden
ondernemers voor zeker enkele honderden miljoenen euro's dupeert,
neemt hand over hand toe. Naast het bedrijfsleven worden steeds vaker
overheden en nonprofit-organisaties het slachtoffer. Ook worden de
methoden van de zogenoemde acquisitiemaffia steeds brutaler en
agressiever.
Fleur van Eck ...schaamte groot bij opgelichte ondernemers...
Daarvoor waarschuwen officier van justitie R. van Leest van het
Interregionaal Fraude Team (IFT) Noord-Nederland en de Stichting
Eerlijk Zaken Doen (EZD).
Bij het IFT kwamen het afgelopen jaar 1100 aangiftes van
advertentiefraude binnen en EZD registreerde 6000 meldingen. "Een
topje van de ijsberg", aldus Van Leest. Hij schat dat "het hierbij
nog niet eens om 20% van alle jaarlijkse fraudegevallen gaat. Het is
een lucratieve business. De drempel is laag: geen bloed, geen drugs en
het slachtoffer wordt niet in de ogen gekeken". EZD-directeur Fleur
van Eck vult aan: "Sommige ondernemers weten niet eens dat ze worden
opgelicht. Maar de meeste schamen zich dat ze er in zijn getrapt, en
hangen zoiets niet aan de grote klok. Ik ken een geval van een
beveiligingsfirma die voor ruim â¬150.000 het schip in ging. Dat is
voor zo'n bedrijf natuurlijk geen beste reclame. Bij ministeries,
provincies en gemeenten is het helemaal een taboe."
De trukendoos van het oplichtersgilde is groot om ondernemers en
organisaties te strikken voor advertenties in telefoongidsen,
adresboeken, puzzelboekjes, carrièregidsen of andere periodieken.
Uitgaven die niets voorstellen en vaak alleen bij de adverteerders
zelf in bus vallen. Ondernemers die nog nooit hebben geadverteerd
worden op allerlei manieren overgehaald een handtekening te zetten
onder brieven of faxen. Hierbij wordt vaak op het gemoed gewerkt. Van
Eck: "Er wordt geschermd met acties voor hartpatiëntjes of andere
goede doelen. Ook worden bestaande, legale advertenties misbruikt
alsof er al een relatie is. De meest brutale vorm is het direct
versturen van een aanmaning, de zogenoemde spooknota. Overbluffen en
imponeren is het credo." Andere trucs zijn zogenaamde interviews
waarbij flink moet worden betaald voor bijgaande foto's. Daarnaast
zijn er de 'offertes' voor plaatsing van advertenties. Een bedrijf dat
geen plaatsing wil moet binnen een paar dagen bezwaar maken. Ook is er
het lepe correctieformulier. Op het formulier worden de
bedrijfsgegevens foutief vermeld. Verbeterd en ondertekend terugsturen
leidt tot een overeenkomst met een betalingsverplichting. De meest
klassieke fout van ondernemers is om schriftelijk de 'opdracht' te
annuleren, hetgeen veronderstelt dat er wel een opdracht is geweest
met alle juridische gevolgen van dien. Van Leest noemt vooral de
toenemende malafide advertentieverkoop via internet "verontrustend".
Hierbij worden een zogenaamde homepage of advertentie aangeboden. "De
oplichters schrikken er de laatste tijd zelfs niet voor terug om zich
bij hun slachtoffers voor te doen als een stichting die opkomt voor
opgelichte ondernemers."
Protesten worden steevast genegeerd. Aanmaningen en dreigementen
worden opgevolgd door een incassobureau, dat niet zelden banden heeft
met de criminelen. Als dat allemaal niet helpt, schakelen nota bene de
oplichters de kantonrechter in. Van Leest en van Eck vinden ondanks
alle financiële én sociale ellende die de fraude tot gevolg heeft, dat
ondernemers het de oplichters wel erg makkelijk maken. "Ze zouden
brieven en faxen beter moeten lezen, zeker de kleine lettertjes. Hun
achterdeur moet beter op slot. Bij de iets grotere bedrijven hoeven
werknemers een advertentie tot bijvoorbeeld â¬500 niet te
verantwoorden."
De Stichting EZD vecht sinds 1995 tegen de advertentiemaffia. "Naast
voorlichting hebben we voor de kantonrechter juridische successen
geboekt. Maar het blijft dweilen met de kraan open", aldus Van Eck.
Sinds vorig jaar krijgt EZD ondersteuning van het IFT. "Een teken dat
justitie deze vorm van fraude nu eindelijk serieus neemt", zegt Van
Eck. Het IFT richtte zich met name op de zware jongens, die vaak ook
sjoemelen met uitkeringen. "We hebben enkele arrestaties verricht en
een flink aantal malafide bureaus is failliet verklaard. Op de
rekeningen van de jongens in arrest werden soms dagelijks enkele
tienduizenden euro's bijgeschreven. Dat was voor ons een bewijs hoe
winstgevend deze business is."
Ondertussen dreigt de Stichting Eerlijk Zaken Doen ook slachtoffer te
worden, maar dan van haar eigen succes. Vanwege het doorsluizen van
informatie en klachten naar het IFT is de vraag naar juridische
dienstverlening flink ingezakt. De juridische bijstand is goed voor de
helft van de jaaromzet. De andere helft komt binnen via donaties van
het bedrijfsleven en dankbare klanten. "De financiële problemen zijn
zo groot dat ik mijn vier werknemers nauwelijks nog kan betalen. Deze
week schrijf ik de nieuwe minister van Economische Zaken een
brandbrief met het verzoek om hulp", zegt Van Eck. Van Leest kan zijn
oren niet geloven. "De stichting bijna failliet? Je zou zeggen dat die
zijn nut wel heeft bewezen en dat bij een groeiende advertentiefraude
de overheid niet kan achterblijven."
ma 22 juli 2002
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten
voorbehouden.
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf. Alle rechten voorbehouden. e-mail:
redactie@telegraaf.nl