Zaïrese ambassadeursvrouw met ingeburgerde dochters moet binnen 28 dagen terug naar brandhaard Congo.
De mededeling is illustratief voor de wijze waarop met de belangen van vluchtelingen tijdens de asielprocedure wordt omgesprongen: op 25 april a.s. doet de rechtbank uitspraak in de 7 jaar en 4 maanden slepende asielprocedure van Sophie Yangala en haar twee volledig vernederlandste dochters. Een administratieve uitspraak, die woensdag ter post bezorgd zal worden en dus donderdag bij de advocaat zal arriveren. Maar wanneer een bekende van Sophie belt met de rechtbank, is een medewerker al wel bereid ongevraagd te vertellen hoe het vonnis gaat luiden: "ik heb het dossier gevonden, de uitspraak ligt voor mij, het beroep van mevrouw Yangala is ongegrond verklaard". Op de vraag, wanneer het ter inzage ligt voor derden, wordt geantwoord: "het blijft vertrouwelijk en de inhoud is alleen beschikbaar voor belanghebbende en haar advocaat".
Sophie Yangala vluchtte 7 jaar en 4 maanden geleden vanuit een Maison
Surveillée in Zaïre, waar ze met haar man werd vastgehouden, gemarteld en
verkracht, nadat haar man had aangegeven niet langer voor het Mobutu-regime
te willen werken. Vóór de detentie werkte Yangala's echtgenoot als Zaïrees
ambassadeur in o.m. Taiwan, Zweden en Zambia.
Het echtpaar had toen 5 kinderen: 3 zoons en 2 dochters.
Sophie Yangala wist , terwijl ze zwanger was, met hulp van een bewaker uit
Zaïre te ontsnappen door in een onbewaakt ogenblik uit het Maison Surveillée
te vluchten. Ze sloot zich - in nonnenkleding- aan bij een gezelschap Rooms
Katholieke nonnen die een pelgrimage naar het Vaticaan maakten, waarbij ze
de plaats in nam van een ziek geworden zuster. In het vliegtuig werd haar
als "non" gevraagd de zorg op zich te nemen van een "alleen reizend kind",
in werkelijkheid haar toen jongste dochter van 3 jaar.
Tijdens een tussenstop in België ging Sophie Yangala met haar dochter van
boord en liftte naar Goes, waar ze ontredderd werd aangetroffen door een
motoragent. Die zorgde voor vervoer naar het asielzoekerscentrum van
Burgh-Haamstede.
Toen ze tijdens intakegesprekken haar verhaal deed, vond de IND-beambte haar
diplomatieke achtergrond ongeloofwaardig en niet relevant, onder het motto,
dat iemand die zo'n aanzien zou hebben gehad, niet zo diep kan vallen.
Deze opstelling heeft zich in de afgelopen jaren meerdere malen herhaald.
Uit angst haar belangen te schaden, zweeg zij verder over dit punt, omdat
zij zich geïntimideerd voelde. Immers zij wilde de aangevraagde
vluchtelingen- status niet verspelen, en op die dreiging werd in de
afgelopen 7 jaar nogal eens
tussen de regels door gezinspeeld.
Tijdens dat verblijf werd in het Oosterscheldeziekenhuis te Goes haar
jongste dochter geboren, die dus letterlijk geboren en getogen is in ons
land.
Het gezin Yangala is volledig uit elkaar geslagen en verstrooid over de
wereld:
een oudere dochter heeft de vluchtelingenstatus in Zweden, een andere zoon,
Consol, heeft deze status in Engeland aangevraagd, en zoon Vincent woont in
België en is dáár getrouwd. Vast staat verder, dat zoon Guy in Amerika ,
vanwege gevaar voor zijn veiligheid, de vluchtelingenstatus kreeg toegekend
en inmiddels Amerikaans staatsburger is geworden.
Over het lot van haar man maakt Sophie Yangala zich grote zorgen.
Deze blijkt achteraf weliswaar toch nog in leven , maar is ernstig
gehandicapt geraakt door de martelingen.
En hoewel Yangala dus officieel nog in het ongewisse verkeert over de
uitspraak van de Zwolse rechtbank, blijkt het vonnis al op straat te liggen
en moet Yangala haar dochters die alleen Nederlands spreken, nu vertellen
dat de keuze beperkt lijkt tot onderduiken of terug te gaan naar Congo.
Sophie Yangala is met een groot aantal inwoners van Dieren van mening dat de
rechtsgang onbillijk lang geduurd heeft en dat het alleen al om humanitaire
redenen ondenkbaar is om twee volledig in Nederland geïntegreerde kinderen
en hun moeder terug te sturen naar een land waar vervolging of zelfs
marteling aan de orde van de dag is. Zeker waar op dit moment maatregelen
genomen om asielprocedures aan maximale lengten te binden, is het
onverteerbaar iemand die 7,5 jaar in procedure is terug te zenden.
De p.c. basisschool "De Boomgaard" in Dieren waar de twee kinderen van
Yangala op zitten is volledig solidair. De schoolkinderen hebben zich de
afgelopen weken ingezet om zoveel mogelijk handtekeningen te verzamelen. Ook
wethouder mw. Schadd van Welzijn van de gemeente Rheden spreekt van een zeer
inhumane en onwenselijke situatie dat een volledig geïntegreerd gezin zou
kunnen worden uitgezet. Op koninginnedag zal het Aktiecomité Stop Uitzetting
Yangala de Dierense bevolking oproepen massaal naar Koningin Beatrix te
schrijven, met een verzoek om clementie.
Aan de invulling van de grote aktie op Koninginnedag wordt momenteel
gewerkt.
Persinfo: Comité Stop Uitzetting Yangala
Woordvoerders: Rüdiger en Yvonne Versteege
Goudenregenlaan 19, 6951 NX DIEREN
telefoon: 0313-413753
e-mail: ryfl.versteege@planet.nl
Dieren 23 april 2001